Digitalisering Restauratie-Atelier Helmond B.V. Van Not Aris naar Werk in 8 lithografie archief Door Hein Vera van elk denkbaar origineel voor restauratie en conservering van papier, leer en perkament Boeken, in leer en perkament Charters en zegels Prenten en tekeningen Kaarten en affiches Massaconservering Vrijblijvende offertes Vacuüm-vriesdrogen ondersteuning bij calamiteiten 24 uur bereikbaar bij brand- en waterschade 06-575.896.31 Panovenweq 40. 5708 HR HELMOND (NU Tel: 0492 - 55 39 90 Fax: 0492 - 55 24 42 16 17 tendossiers tot 1950 onmiddellijk vast te leggen in een akte van overbrenging. Hiermee zouden de dossiers zeker niet onder de WPR vallen. Hoewel naar onze mening niet nood zakelijk, is de akte inmiddels wel getekend. De Inspectie voor de Gezondheidszorg van het Staatstoezicht op de Volksgezondheid reageerde met instemming op de notitie van de Leidse archiefinspectie. Conclusie Patiëntendossiers die voor 1 april 1995 zijn afgesloten, kun nen zonder enig bezwaar worden overgebracht naar een archiefbewaarplaats. Voor dossiers van na 1 april 1995 is uitdrukkelijk toestemming van de patiënt vereist. De enige manier om nu patiëntendossiers van na die datum voor historisch onderzoek beschikbaar te houden, is door de arts te laten vastleggen of de patiënt wel of niet bezwaar maakt tegen later onderzoek. De vraag is of dat met alle dossiers moet gebeuren, of dat men hiervoor van tevoren bepaalde groepen dossiers, bijvoorbeeld van experimentele behande lingen, moet aanwijzen. Voor dossiers van voor 1 april 1995 geldt wel dat inzage de eerste honderd jaar met allerlei waarborgen met betrekking tot de privacy omkleed moet zijn. Voor het Psychiatrisch Zieken huis Endegeest betekent dit dat de geschiedenis van 100 jaar Endegeest slechts voor wat betreft de eerste 98 jaar met de patiëntendossiers als bron geschreven kan worden. M PICTURA IMAGINIS de hoefsmid 13 1851 PZ Heiloo tel: 072-5320444 fax: 072-5320400 e-mail: pictura@xs4all.nl http ://www.xs4a ll.nl/~pictura B l HTEIRH Facelift van een ontsluitingssysteem voor notariële akten van de stad Utrecht Ten onrechte namen sommige collega's de afgelopen jaren wel eens aan dat het Arisproject van de Gemeentelijke Archiefdienst Utrecht een zachte dood was gestorven. Pessimisten die voorspeld hadden dat het project te groot en te ambitieus was, zouden gelijk hebben gekre gen. Niets is echter minder waar: Aris was alive and kicking maar had wel een facelift nodig. 'Springlevend' wil echter niet zeggen dat Aris de sporen van de tijd niet is aan te zien. Het programma is ont staan in een tijd dat voor toepassingen van deze omvang tenminste een mini- computer nodig was. Een tijd waarin Window's 2.0 net kwam kijken, waarin de modernste pc 'AT' heette en Wordstar (u herinnert zich misschien nog wel K, D, AXen dergelijke commando's) zijn plaats als favoriete tekstverwerker juist moest afstaan aan Wordperfect 4.x. Kortom, in de pre historie van de automatisering. Om Aris te bevrijden van die sporen was een facelift nodig. Een facelift die er tevens voor zorgde dat Aris zo open werd, dat toekomstige automatise ringsontwikkelingen zonder veel problemen gevolgd kunnen worden. Welke eisen en overwegingen hebben geleid tot de keuze van het nieuwe profiel? En wat betekende de overgang naar het nieuwe systeem? En heel belangrijk, wat zijn de voordelen van het nieuwe systeem? We begonnen met het formuleren van een aantal uitgangspunten met betrekking tot drie aandachtsgebieden: programma tuur, reeds ingevoerde data en images en hardware. Op basis van deze uit gangspunten kon actie ondernomen worden. Programmatuur Allereerst evalueerden wij het bestaande programma en stelden vast dat de functionaliteit voor 99% aan de wensen voldeed. Alleen op enkele ondergeschik te punten zou het programma verbeterd kunnen worden. Echter, op de presenta tie, met name de publieksschermen en het geven van commando's door middel van functietoetscombinaties, was veel meer aan te merken. Gebruikers ervoe ren deze op verschillende punten als on praktisch en verwarrend. Daarom werd ze als verbeterpunt aangemerkt. Voorts stelden wij voor de onderliggende program matuur nieuwe eisen op. Bij de keuze van het vorige systeem was vooral gekeken naar de kwaliteit en de mogelijkheden van de software. Indertijd werd, met de Wangapplicatie, een systeem van de hoogste beschikbare kwaliteit binnen gehaald. Deze kwaliteit is tegenwoordig veel breder beschikbaar, zodat bij de nieuwe eisen de nadruk kwam te liggen op de mate van standaardisatie. Hierbij werd meer uitgegaan van de facto standaard dan van formele standaards. Data en images Bij de bestaande data en images moesten we allereerst eisen stellen aan f I In het kader van de sociale werkvoor ziening loopt sinds 1978 bij de Gemeentelijke Archiefdienst Utrecht een project om de archieven van Utrechtse notarissen uit de periode 1560-1811 verfijnd te ontsluiten. Aan deze uittreksels zijn images van de akten gekoppeld. Het notarieel archief van de stad Utrecht heeft een omvang van 200 m en bevat 250.000 akten1. In de afgelopen 10 jaar zijn circa 150.000 notariële akten ontsloten. Meer dan 100.000 daarvan zijn momenteel voor het publiek beschikbaar. 110.000 akten zijn gescand, dat zijn in totaal meer dan 500.000 pagina's. Daarmee is de helft van het project gerealiseerd. Jaarlijks worden nog eens 17.000 tot 20.000 akten ontsloten en gedigitaliseerd, zodat - onder gelijkblijvende omstandigheden - verwacht mag worden dat het project in vijf tot zeven jaar is afgerond. de kwaliteit van de conversie. Gezien de hoeveelheden was het onbestaan baar dat (er delen van) het bestand handmatig heringevoerd of opnieuw gescand zouden moeten worden. Zowel het databestand als het image bestand waren gebaseerd op specifieke Wangformaten. Bij het databestand betekende dit bijvoorbeeld dat de relationele structuur om redenen van performance niet volledig was doorge voerd. Even als bij de programmatuur was standaardisatie een belangrijke eis. De nieuwe data-bestanden zouden standaard SQL-bestanden moeten worden en de images omgezet in het daarvoor meest-courante format (Tiff). 101/1 januari/februari 1998

Periodiekviewer Koninklijke Vereniging van Archivarissen

Archievenblad | 1998 | | pagina 9