Werkbaar
Toegankelijk
Flexibel
èn
Milieubewust
Archiveren!
iter view
8
Van planning hadden we nog nooit gehoord
Loeff's Patent B.V. Westerkade 8, 3511 HA Utrecht Tel.: 030-2315512
Postbus 2033, 3500 GA Utrecht Fax:030-2316488
Koninklijke Vereniging van Archivarissen
in Nederland
p/a Bureau van Spaendonck
Postbus 90154
5000 LG Tilburg
ffrBrrr."rr.
Frankeren
als
briefkaart
I
zijn tijd bij het Rijksarchief en geeft hij zijn visie op de Rijksarchief
dienst van morgen.
"De archivaris uit 1968 is niet te ver
gelijken met de hedendaagse. Wan
neer je toen archivaris werd was dat
veelal een tweede keus. Ook ik had
tevoren al een andere baan gehad.
Tegenwoordig is het niet meer vreemd
dat een baan in het archiefwezen een
eerste keus is. Ik deed examen in 1967
en werd toen wetenschappelijk ar
chiefambtenaar der tweede klasse. De
onderverdeling tussen hogere en mid
delbare archiefambtenaren dateert pas
van een jaar later.
Sfeer in rijksarchief
"De verschillen tussen de medewerkers
in de Waterstraat (waar het Rijksarchief
toen nog gevestigd was) waren onvoor
stelbaar groot. Tussen de middelbare
en de hogere archiefambtenaren
gaapte een diepe kloof en de archief
ambtenaren als geheel waren wer
kelijk 'mijlenver' verheven boven het
administratief personeel. Nu moet je
je van dat personeel niet al te veel
voorstellen: er werkte maar een hand
jevol mensen. De portier had tevens
de zorg voor het depot, de biblio
theek, hij zette koffie en was tevens
boekbinder en restaurator.
De archiefdienst was geen ingeslapen
wereldje, maar wel dromerig in de
aangename betekenis van het woord.
Wanneer je toen het Rijksarchief in
Noord-Brabant binnenging, was het
of je in een heel andere wereld kwam.
Werkzaamheden
"Aanvankelijk lagen mijn taken op
De omgeving, de straat, de stad be
stonden daar eigenlijk niet. Alles ging
er zijn eigen gang, niet gehinderd
door welke druk van buitenaf dan
ook. Van planning hadden we nog
nooit gehoord.
Apart wereldje
"Naast aparte ambtenaren pasten hier
aparte bezoekers. De studiezaal werd
dagelijks door een handjevol mensen
bezocht en ook die bezoekers waren
geen alledaagse mensen.
Op de Rijksarchiefschool heerste een
vergelijkbaar sfeertje. In het college
zaaltje in het Bleijenburg, waar we
toen les kregen, deden enkele straal
kacheltjes wanhopige pogingen de
kou te verdrijven. We kregen altijd les
op de zaterdagochtend. De buitenwe
reld hield helemaal op te bestaan als
Van der Gouw, begenadigd verteller
als hij was, ons een uur lang onder
houdend wist te vertellen over de frac-
tuurvormen in de letter p. Dat was
pas archivistiek.
een breed terrein. Afdelingen waren er
niet, dus iedereen draaide mee in de
studiezaal en iedereen inventariseerde.
Ik deelde een bureau met Leon
Hustinx. In tegenstelling tot mijn po
litieke kleur waren de linkse laden van
hem en de rechtse van mij. Naast het
werk in de studiezaal verzorgde ik de
A-Z correspondentie, secretariaats
werk dus, en inventariseerde ik.
De drie a vier bezoekers per dag waren
vaste klanten, die zelf hun stukken uit
het depot mochten halen. Veel bege
leiding hadden ze niet nodig en dat
gaf mij de gelegenheid me te verdie
pen in de inhoud van de archieven.
Romantiek
Ik heb me toen veel beziggehouden
met tienden en met lenen. Mijn grote,
ietwat norse leermeester op het Rijks
archief hiérbij was Ferdinand Smul
ders, een wandelende encyclopedie
over de geschiedenis van Noord-Bra
bant die door wetenschappers van
naam om raad werd gevraagd. Ik heb
100/1 januari 1997
