Het archief
053
n
n
De traditionele manier om archieven te raadplegen verhoudt zich niet goed met
Google-achtige zoekstrategieën. De wijze waarop we in de online omgeving gewend
zijn om te zoeken, leidt er bij archieven toe dat veel bronnen niet meer worden
gevonden of begrepen. De onderzoeker die op zoek is naar concrete antwoorden en
directe resultaten moet het bij het online zoeken naar archieven doen met
beschrijvingen van collecties en de onderliggende delen. Dat is bij zoeken naar
gewone archieven al even slikken maar bij archiefbronnen die bestaan uit notulen,
correspondentie, resoluties, en andere seriematig ontsloten bronnen, is het nog
lastiger. Het algemene karakter van de omschrijving zorgt ervoor dat de informatie
nauwelijks toegankelijk wordt, tenzij er wordt gezocht via de door de archiefvormer
aangebrachte structuur. Dat vraagt een systematische manier van denken en zoeken die
voor onderzoekers niet altijd vanzelfsprekend is. Dit daagt archivarissen uit om na te
denken over andere wijze waarop deze archiefbronnen in een online omgeving kunnen
worden gepresenteerd. Nieuwe middelen kunnen naar nieuwe methoden leiden.
Dit deel richt zich specifiek op seriearchieven, een rijk en complex onderwerp waar
verschillende onderzoekers hun tanden in hebben gezet. Charles Jeurgens licht toe wat
we onder dit soort archieven kunnen verstaan en hoe deze zich verhouden tot de online
zoekomgeving. Ceciel Huitema, Nico Vriend en Anastassia Adriaanse hebben de
afgelopen maanden gewerkt aan een generiek model voor de digitale ontsluiting van
deze archieven. Huitema en Vriend doen verslag van hun bevindingen in dit
schetsboek. Karlijn van der Wijk geeft tenslotte enkele geïllustreerde tips die kunnen
helpen bij het zichtbaar maken en houden van seriearchieven in een digitale
onderzoekomgeving.
vlnr: deelnemers
Karlijn van der Wijk,
Charles Jeurgens en
Nico Vriend.
Foto: Angeline Swinkels,
Den Bosch