Het archief 053 n n De traditionele manier om archieven te raadplegen verhoudt zich niet goed met Google-achtige zoekstrategieën. De wijze waarop we in de online omgeving gewend zijn om te zoeken, leidt er bij archieven toe dat veel bronnen niet meer worden gevonden of begrepen. De onderzoeker die op zoek is naar concrete antwoorden en directe resultaten moet het bij het online zoeken naar archieven doen met beschrijvingen van collecties en de onderliggende delen. Dat is bij zoeken naar gewone archieven al even slikken maar bij archiefbronnen die bestaan uit notulen, correspondentie, resoluties, en andere seriematig ontsloten bronnen, is het nog lastiger. Het algemene karakter van de omschrijving zorgt ervoor dat de informatie nauwelijks toegankelijk wordt, tenzij er wordt gezocht via de door de archiefvormer aangebrachte structuur. Dat vraagt een systematische manier van denken en zoeken die voor onderzoekers niet altijd vanzelfsprekend is. Dit daagt archivarissen uit om na te denken over andere wijze waarop deze archiefbronnen in een online omgeving kunnen worden gepresenteerd. Nieuwe middelen kunnen naar nieuwe methoden leiden. Dit deel richt zich specifiek op seriearchieven, een rijk en complex onderwerp waar verschillende onderzoekers hun tanden in hebben gezet. Charles Jeurgens licht toe wat we onder dit soort archieven kunnen verstaan en hoe deze zich verhouden tot de online zoekomgeving. Ceciel Huitema, Nico Vriend en Anastassia Adriaanse hebben de afgelopen maanden gewerkt aan een generiek model voor de digitale ontsluiting van deze archieven. Huitema en Vriend doen verslag van hun bevindingen in dit schetsboek. Karlijn van der Wijk geeft tenslotte enkele geïllustreerde tips die kunnen helpen bij het zichtbaar maken en houden van seriearchieven in een digitale onderzoekomgeving. vlnr: deelnemers Karlijn van der Wijk, Charles Jeurgens en Nico Vriend. Foto: Angeline Swinkels, Den Bosch

Periodiekviewer Koninklijke Vereniging van Archivarissen

Schetsboek | 2016 | | pagina 52