Evangelische Broedergemeente Al vorens onze aandacht te richten op de archieven is het zinvol om weliswaar in kort bestek enkele wezen lijke karakteristieken van de Evangelische Broeder gemeente (voortaan ebg) te schetsen. De ebg is in zijn huidige vorm een voortzetting van de oude Uni- tasFratrum (Broeder-Uniteit), die in 1457 in Mora- vië, thans onderdeel van de republiek Tsjechië, werd gesticht en daarmee is zij de oudste reformatorische kerk, waarvan de wortels teruggaan op de vroeg vijf- tiende-eeuwse Hussietenbeweging. 1727 is het jaar van de geboorte van de hernieuwde Broedergemeen te, nadat zij tevoren in Bohemen en Moravië als ge volg van hevige vervolging en onderdrukking vrij wel ten onder was gegaan. Een belangrijke rol bij de wederopstanding heeft Nikolaus Ludwig Graf und Herr von Zinzendorf und Pottendorf gespeeld. Hij stond aan de ontheemde religieuze vluchtelingen toe zich op zijn landgoed te vestigen en de nederzet ting Herrnhut, waar de bewoners unter des Herrn Hut (onder 's Heren Hoede) leefden, op te bouwen. Vanuitzijn Lutherse en piëtistische geloofsbeleving heeft hij zich actief beziggehouden met de wederop richting, organisatie en verbreiding van de ebg. Al kort na het ontstaan van Herrnhut zwermden broe ders en zusters uit naar alle windstreken om het evangelie te verkondigen en nieuwe gemeenten, waaronder te Zeist in 1745, te stichten. Heden ten dage is de ebg wereldwijd verspreid en onderver deeld in negentien zelfstandige kerkprovincies.3 Het ledenaantal schommelt rond de 5 50 000. De ebg heeft zichzelf vanaf het begin verschillende opdrachten ten doel gesteld. Alleerst behoort daar toe de zendingsarbeid in missiegebieden in Ameri ka, Azië en Afrika. Binnen Europa legde zij zich, overigens met wisselend succes, toe op het opwek ken en bevorderen van de eenheid tussen de Chris telijke kerken {Diaspora). De ebg hecht in dit ver band ook grote waarde aan oecumenische betrek kingen met andere kerkgenootschappen en zelfs is het haar leden toegestaan om tevens lid te zijn van een andere protestantse kerk. Het geven van onder wijs in scholen en vormingstehuizen neemt van oudsher een zeer belangrijke plaats in. Wegens het gedegen onderricht heeft zij in de loop der tijd gro te faam verworven. Bestuurlijk gezien behoort de ebg tot het syno dale kerktype, dat wil zeggen het hoogste leidingge vende orgaan is de synode. Ieder provincie kent een Provinciale Synode, die voor het merendeel is sa mengesteld uit afgevaardigden van de plaatselijke gemeenten. Aangezien de synode geen permanent lichaam is, wordt zij in haar taakuitoefening bijge staan door vaste ondersteunende instanties, waar van de Direktie de belangrijkste is. Herrnhut be hoort tot de Europees-continentale provincie, die vanwege de Duitse deling in 1945 gesplitst is in twee districten, die genoemd zijn naar de hoofd plaatsen Herrnhut (Oost-Duitsland) en Bad Boll (West-Duitsland).4 Het zijn wederom recentelijke politieke aardverschuivingen in Duitsland, die hoogstwaarschijnlijk deze tweedeling binnen af zienbare tijd weer ongedaan zullen maken. Op sup- ra-provinciaal niveau komt eens per zeven jaar de Uniteitssynode Generalsynodebijeen, die op haar beurt eveneens taken heeft gedelegeerd. Hoewel er in de liturgie veel elementen zijn overge nomen uit Lutherse en Calvinistische traditie, waaronder de belijdenisgeschriften, bezit de ebg in dit opzicht wel degelijk een eigen identiteit. Zo is de kerkzaal in de breedte gebouwd en in plaats van een kansel staan de predikant tafel en stoel ter be schikking.5 Andere eigenaardigheden zijn het hou den van een zogeheten 'liefdesmaar(v4gtf/>é), voor afgaand aan de avondmaalsviering of ter gelegeheid van een feest, en de sinds 1731 jaarlijkse editie van een kalendarisch boekje met dagteksten {Losun- gen).6 Verder valt de voorliefde voor muzikale om lijsting van de erediensten op. Naast de predikant heeft de ebg uit de erfenis van de oude Unitas Fra trum het ambt van bisschop overgenomen, wiens competentie louter op het geestelijke vlak ligt en niet op het bestuurlijke. Typerend, zeker tot het begin van deze eeuw, was de indeling van de gemeenteleden in streng geregle menteerde groepen, Koren {Chöre) geheten, op ba sis van sekse, leeftijd en burgerlijke staat. Jongens, meisjes, mannelijke en vrouwelijke adolescenten, ongehuwde volwassen, weduwen en weduwnaren leefden tezamen in een aparte gemeenschappelijke behuizing. Echtparen woonden zelfstandig maar maakten uiteraard wel deel uit van het gehuwden koor. De koorindeling stoelde vooral op een geeste- [312] lijke gedachte maar bevatte ook een sociale, mate riële, economische en pedagogische component.? Het geestelijk element had betrekking op de relatie van de mens tot God, waarbij men de opvatting toegedaan was, dat iedere groep zo zijn eigen speci fieke zielzorgelijke problemen kende. Vanuit soci aal en materieel oogpunt kon men elkaar in groeps verband beter bijstaan en ondersteunen in het da gelijks leven. Ten slotte liet de ebg zich ook op economisch ge bied gelden ondermeer door het oprichten van ei gen bedrijven en handelshuizen om de gemeente te kunnen onderhouden en alle missionaire en andere activiteiten te bekostigen. Het Uniteitsarchief Een van de in het oog springende kenmerken van de e b g is een sterk ont wikkeld historisch besef en de alom aanwezige be hoefte om handelingen en ervaringen op schrift te stellen. Net als bij andere kerkgenootschappen worden ook bij de ebg belangrijke gebeurtenissen uit het leven, zoals geboorte, huwelijk en overlij den, zorgvuldig geregistreerd en bestuurlijk overleg en handelen in notulen, verslagen e.d. vastgelegd. De tendens van schriftelijke vastlegging strekt zich echter veel verder uit dan het puur administratieve vlak. Zo leveren de 'Diaria', dagboeken, die werden bijgehouden door de predikant en overige gemeen teleiders, een getrouw beeld van het dagelijks leven binnen de gemeente.8 Ook is het regel, dat een broeder of zuster kort voor het overlijden een be knopte levensbeschrijving schrijft, die dan tijdens de uitvaartdienst wordt voorgelezen.9 Naast de gewoonte om veel aan het papier toe te vertrouwen valt evenzeer op, dat de ebg al in een vroeg stadium van haar hernieuwde bestaan de noodzaak van een goede archiefzorg onderkend heeft en derhalve kan bogen op een traditie hierin, die bijna even oud is als de hernieuwde ebg zelf. In 1764 besloot de Uniteitssynode om alle archieven van de centrale bestuursorganen te concentreren op één plaats om de stukken zo beter toegankelijk te laten zijn voor administratief en historisch onder zoek. Als archiefdepot werd de gemeente Zeist aan gewezen en nog in het zelfde jaar werden bestanden uit Herrnhut en andere gemeenten, waaronder slot Grofihennersdorf, Marienborn in der Wetterau, London en Bethlehem in Pennsylvania (vs) naar slot Zeist overgebracht. Het archiefitinerarium was daarmee geenszins ten einde. In 1801 verhuisde het complete archief naar slot Barby aan de Elbe. Van wege de opheffing van deze gemeente in 1809 kre gen de bestanden een nieuw onderkomen in Nies- ky, een in 1742 gestichte gemeente niet ver van Hernnhut. Dit bleek echter ook van tijdelijke aard te zijn en in 1820 werden de archieven nogmaals versleept, ditmaal naar Herrnhut. Het Herrschafts- haus, een indertijd voor Zinzendorf en zijn familie opgetrokken woning, diende lange tijd als opslag ruimte, totdat in 1889 vlakbij een nieuwe archief bewaarplaats gereed kwam. Sedertdien hebben de archieven daar veilig en wel berust, hoewel ze in mei 1945 door het oog van de naald gekropen zijn. Naar het verhaal luidt, werd in Oberlausitz tot in de begindagen van mei 1945 verzet geboden tegen de oprukkende Russische troepen. De inwoners van Herrnhut hadden met het oog op het naderende oorlogsgeweld hun waardevolle bezittingen, waar onder een aanzienlijke hoeveelheid flessen wijn, ondergebracht in gangen in de nabijgelegen heu vels. Kort nadat de Russen zo rond 5 mei 1945 Herrnhut hadden bezet, ontdekten zij de wegge borgen wijnvoorraad, die zij spoedig 'soldaat' maakten. In hun overwinningsroes en beneveld door de drank richtten zij onder het uitroepen van 'Krieg kaput' in het dorp vreugdevuren aan door in de huizen brandende voorwerpen en handgranaten te werpen. Vele panden vielen ten prooi aan de vlammen. Het archiefgebouw van de ebg ontsnap te evenwel aan verwoesting, omdat met de komst van de Russen iemand van de archiefstaf de geluk kige ingeving had gehad om buiten aan de gevel een groot laken op te hangen met de tekstInternational propertyKennelijk boezemde de Russen deze me dedeling voldoende ontzag in om het archiefge bouw ongemoeid te laten. Het gemeentelijke ar chief van Herrnhut is deze vlammendans niet ont sprongen; gebouw en inhoud zijn grotendeels in vlammen opgegaan.10 Het in sobere stijl opgetrokken Uniteitsarchief- gebouw verhult zijn bestemming geenszins. Aan de voorkant is een tympaan aangebracht met de tekst '1889, 5 mose xxxn (een verwijzing naar Deuter- onomium 32, het Lied van Mozes), archivum unitatis fratrum'. Op de benedenverdieping [3D]

Periodiekviewer Koninklijke Vereniging van Archivarissen

Nederlandsch Archievenblad | 1993 | | pagina 37