Committee on Archives Buildings and
Equipment (ICA/CBQ) Als opvolger van Mi
chel Duchein is de Spanjaard Julio Simonet voor
zitter geworden. Nadat enkele Russen zich had
den teruggetrokken zijn onder meer Arnold den
Teuling en Walter Rombouts uit België in de
commissie getreden. Het ligt in de bedoeling in
1993 een vergadering in Nederland te houden in
Amsterdam en Groningen.
Working Group International Biblio
graphies (Ril LA) Na twee vrij matte en moeiza
me bijeenkomsten in London en Brussel kwam deze
werkgroep hier opnieuw bijeen. Namens Neder
land en het Archlist systeem was Peter Jan Margry
aanwezig. Opnieuw bleek het zeer moeilijk de lan
den tot elkaar te krijgen om te gaan samenwerken
op het terrein van het beschrijven van archieflitera
tuur. Met name vanuit Spanje waar al een uitgebreid
systeem functioneert, bestond niet veel animo. Het
was te danken aan de volharding van voorzitter Yves
Marcoux van het Canadese c c 1 d a dat tenslotte een
experiment, weliswaar van een allersimpelste opzet,
door de aanwezigen werd geaccepteerd.
Committee on Current Records (ICA/
C R C- Max Beekhuis Pas in 1988 werd een apart
committee ingesteld voor current records'. Onder
dit begrip wordr verstaan: de archiefstukken voor
zover nog niet naar een archiefbewaarplaats overge
bracht (inclusief de zogenaamde 'intermediate sto
rage'). Als doelstelling verricht de crc onderzoek
naar dynamische archieven in zijn algemeenheid
(van registratie tot vernietiging en over tussenar-
chieven), bevordert de uitwisseling van ervaringen
op dit terrein tussen icA-leden en stelt standaarden
op ten aanzien van dynamische archieven.
De twee vergaderingen in Montreal stonden in
het teken van de reorganisatie van de ica. Com
missievoorzitter Jorgen Marthinsen (Noorwegen)
ging ervan uit dat de crc zou worden opgeheven.
De bedoeling was dan ook om nu de c RC-activitei-
ten af te ronden en een evaluatie van de werkzaam
heden, inclusief aanbevelingen ten aanzien van
nieuwe committees en onderzoeken, op te stellen
en in Janus te publiceren. Niettemin werd het be
staan van de crc toch nog met vier jaar ver-
rijmen is met de wereldwijde ontbossing en het
sinds enige decennia daardoor toegenomen ge
bruik van kringlooppapier, antwoordde Dahlo dat
duurzame papiersoorten in verhouding slechts een
uiterst klein percentage uitmaken van het totale
papierverbruik in de wereld. Men moet het pro
bleem dus niet overdrijven.
Madame Favier ging op verzoek nog in op het
(gevaarlijke) gebruik van ethyleenoxide ter verdel
ging van allerlei insecten, waarna een Pakistaanse
collega een levendige beschrijving gaf van de be
strijding van termieten met koolmonoxide. Bei
den kwamen tot de conclusie dat het gevecht met
allerlei ongedierte beter aangegaan kon worden
met het wapen van de diepvries
Gebouw van de National Archives te Ottawa. Fo-
toJ.A.M.YBos-Rops
[238]
lengd. Over een nieuwe samenstelling bestond nog
geen duidelijkheid.
Als tussentijdse conclusie werd gesteld dat het
bijna onmogelijk is om internationaal opgezet on
derzoek (en daarmee ook het opstellen van stan
daarden) te doen naar current records, omdat de
verschillende icA-landen een eigen administratie
ve traditie vertegenwoordigen die onderlinge ver
gelijking moeilijk maakt. De taalproblemen blij
ken erg groot en het duurt lang voordat iedereen
dezelfde (gevoels-)waarde geeft aan termen. De
verschillende ontwikkelingsfasen tussen de landen
vormen ook een niet te onderschatten probleem.
Besloten is nu om de nationale tijdschriften in
België, Canada, Nederland, Spanje en de Verenig
de Staten in elk land volgens een vast stramien met
indicering en op een uniform systeem te beschrij
ven en vervolgens de gegevens op floppy aan elkaar
uit te wisselen.
Slotsom
Wat is nu, twee weken terug in Nederland, het ge
voelen over een dergelijk congres? Het is zonder
meer ambigue. Enerzijds een interessant complex
aan archivistische zaken, interessante mensen, goe
de contacten te leggen, nieuwtjes te zien en te ho
ren. Anderzijds toch ongenoegen over het eigenlij
ke congres: formalistische lezingen met moeizame
dicussies die soms gerekt moesten worden tot het
vastgestelde sluitingstijdstip van de sessie. Het
iCA-vragenuurtje, Forum, moest overeind gehou
den worden met van te voren geplande vragen.
Ook het onwerkzaam grote aantal voertalen moet
tot één of twee worden teruggebracht. Wanneer we
het vergelijken met ons 'Maastricht', dan is vrijwel
iedereen het over eens (ja, ook buitenlanders) dat
dat een veel beter congres was: inhoudelijker lezin
gen, vernieuwender, kleinere groepen waar spon
taan aan de interruptiemicrofoons kon worden ge-
dicussieerd.
Is dan nu wel het bijscholingsdoel gehaald dat
men zich bij een dergelijk congres voor ogen stelt?
Als het alleen van de lezingen afhangt - die je overi
gens tevoren al keurig thuis krijgt gestuurd! - dan
zou mijn oordeel negatief zijn. Maar ondanks het
feit dat de lezingen inhoudelijk tegenvielen, geeft
juist het geheel aan activiteiten en gesprekken en
lezingen per saldo toch een relevante kennis- en in
zichtvermeerdering.
Inhoudelijke kernbegrippen die naar voren
kwamen: betere imagebuilding ten aanzien van het
beroep, authentisering van de moderne informa
tiebestanden ('provenance'), herwaardering in dit
verband ook voor het herkomstbeginsel, standaar
disatie, vernieuwing van archiefopleidingen en
veel meer aandacht voor de audiovisuele media.
Maar bij dit alles moet de archivaris zichzelf blij
ven: het blijft juist om de structuren gaan, hij moet
zelf geen informatietechnoloog willen worden.
Of de 'synergie' waarop Wallot bij de opening
op doelde, gedurende het congres voldoende heeft
plaatsgevonden, waag ik te betwijfelen. Het was
soms instructief en leerzaam, maar toch lijkt het
succes van de iCA-congressen, zoals Bert Looper
hierboven ook vaststelde, zichzelf te hebben inge
haald. Massaliteit en formalisme domineren. Dit
gaat zo niet veel langer. Wat moet dat worden in
1996 in Peking? Ik hoop dat Van Albada tegen die
tijd met behulp van kengetallen al geëxtrapoleerd
heeft hoeveel Chinese archivarissen er zijn en hoe
veel er het congres zullen bijwonen. Ik vrees dat
dat aantal het Canadese peil weer ver zou kunnen
overstijgen, met alle gevolgen voor het congres. Als
ik de kans had zou ik natuurlijk wel gaan, maar of
ik weer alle plenaire sessies zou bijwonen, ik be
twijfel het. Uitgerust met een onontbeerlijke ver-
taalcomputer zal ik dan liever de discussies in de
wandelgangen of op straat ingaan.
2-39
