mm missie Vergadering Cultuur van de Tweede Kamer op 12 februari 1990. Daar toe uitgenodigd door een kamerbrede motie zegde de minister van wvc toe een plan op te stellen dat ondermeer een inventarisatie van de achterstanden, selektiekriteria en beleidsvoornemens terzake zou bevatten.25 Ook bij het overleg-eerder uitgesteld vanwege de kabinetscrisis - met de Vaste Kamer commissie voor Cultuur over het rapport van de Algemene Rekenkamer op 25 april 1990 kwamen zowel de notitie Behoud als de 40-miljoenbrief ter spra ke, evenals de instelling van het CNC.26 De Kamer behandelde deze materie slechts in de marge, aangezien zij zich het recht voorbehield met de minister hierover afzonderlijk in de nabije toekomst te overleggen. Het in februari toe gezegde plan, al snel het Deltaplan voor het Cultuurbehoud genoemd, zal in het najaar van 1990 (waarschijnlijk november) aan de Kamer worden aange boden. In juli is inmiddels het Plan van Aanpak verschenen.27 Belangrijke leidraad van het Deltaplan is de bestuurlijke verantwoordelijk heid van de minister van wvc voor het cultuurbehoud. Een van de overwe gingen is dat ook niet-rijksinstellingen een wezenlijk aandeel in het 'totaalbeeld' van het Nederlandse cultuurbezit hebben en een essentiële rol in de spreiding van de cultuur vervullen.28 Dit betekent dat dergelijke instellingen onder ze kere voorwaarden - en na selektie! - toegang hebben tot de extra middelen voor het cultuurbehoud. Nadere lezing van het Plan van Aanpak leert dat dit wel voor de museale sector geldt, maar niet voor de archiefsector.29 In de archief paragraaf staan twee elementen voorop: de rode draad van het hele Deltaplan, namelijk selektie en de op grond van de Archiefwet 1962 geformuleerde ge scheiden verantwoordelijkheden binnen het Nederlandse archiefwezen. Voor de selektie wordt verwezen naar het nog dit jaar te verschijnen advies van de Rijkscommissie voor de Archieven van de Raad voor het Cultuurbeheer over de 'selektie tot behoud'. Hoewel gesteld wordt dat de huidige Archiefwet (ar tikelen 27 en 34) de mogelijkheid biedt een tegemoetkoming te verstrekken in de kosten van archiefzorg in incidentele en buitengewone gevallen, stelt men in het Plan van Aanpak dat het 'gezien de wettelijk vastgelegde indeling van verantwoordelijkheden niet voor de hand ligt hieronder de - normale - kosten voor conservering en restauratie te verstaan. Gezien de omvang van de pro blematiek en de - in relatie daar tot geringe - ter beschikking staande midde len is het thans niet verantwoord op dit uitgangspunt een inbreuk te maken'. Anders gezegd, de generale verantwoordelijkheid van de minister van wvc reikt in dit geval niet verder dan de rijksdienst, in casu de Rijksarchiefdienst. Hoewel in andere situaties de grens weer wel verder ligt-vergelijk bijvoor beeld de financiële bijdrage van wvc voor het automatiseringsproject van de gemeentelijke archiefdienst van Utrecht - is het duidelijk dat een discussie over het archiefbeleidskader van de minister van wvc geen overbodige luxe is. Een soortgelijke discussie over het museale beleidskader is reeds in volle gang. Per slot van rekening, ook de Oosterscheldedam ging van dicht naar open... Proefjaar massaconservering Binnen het kader van het Deltaplan vindt in het archief- en bibliotheekveld de nadere uitwerking van de proeffase massaconservering plaats, zoals in de beleidsnotitie van de ministers van wvc en o&w van januari 1990 was aange- 252 kondigd. Kort tevoren, in december 1989, hadden de beide instellingen van het cnc, de Rijksarchiefdienst en de Koninklijke Bibliotheek een (eerste) pro jectvoorstel ingediend bij beide ministers. Dit voorstel bevatte een drietal hoofd elementen: schadeinventarisatie/natuurwetenschappelijk onderzoek/proefpro jecten massaconservering. Het cnc ging ervan uit dat, met uitzondering van

Periodiekviewer Koninklijke Vereniging van Archivarissen

Nederlandsch Archievenblad | 1991 | | pagina 25