sen. Ja ze kopen een heel duur ding en een stoel en een parapluie, gaan op
een stek zitten aan de Wetering en weten niet dat die Wetering gevuld is met
afwasmiddelen; Ajax, Lodaline, weet ik wat. Dus hebben ze heel weinig beet.
Dat gecombineerd met de gewoonte om zo nu en dan uit een plat flessie in
de binnenzak wat te nemen, leidt er toe dat ze in slaap vallen en tot grote vreugde
van het Algemeen Burgerlijk Pensioenfonds, vallen ze voorover in het water.
Vervolgens heb je er van een soort die gaan buiten wonen. Ze weten dan nog
niet hoe dat tegenwoordig allemaal ruikt in Overijssel en de Gelderse Achter
hoek. En dan aan een modderige weg, twintig minuten van de naastbijzijnde
bushalte, daar komt om de twee uur misschien een bus langs. Dat zijn alle
maal mensen, die maken er zelf een eind aan, dat gun ik je ook niet.
Dan krijgen wij daarna de lieden die op het idee komen om genealogie te
gaan doen. Ja, een troosteloze bezigheid, want als je in de tijd komt van de
Kozakken en de Sansculotten beginnen de zwarte plekken, mensen, en hoe eer
der of je komt, hoe groter die zwarte plekken worden. En waarvoor? Je weet
van tevoren dat je toch via een van de vele bastaarden van Karei de Grote bij
Noach terecht komt, ook al niet zo leuk, want die man was voor de zondvloed
wel heel braaf, maar nadat hij die geweldige hoeveelheden water had gezien,
is hij aan de drank geraakt. Ja waarom of hij zich daarbij nou ook heeft moe
ten uitkleden, dat heeft nooit een of andere theoloog mij uit kunnen leggen,
maar daarom heb ik dan nou ook deze jurk aangedaan.
Wat hebben wij nog meer voor mogelijkheden? Je zou op dit onderwerp, - hoe
staat het eigenlijk met mijn keukenwekker, nou dat valt niet eens tegen-we
hebben natuurlijk allerlei variaties op dat onderwerp, namelijk: hoe kun je
het verkeerd doen? De vraag is natuurlijk nu, hoe kan je het goed doen? Nou
lieve vrienden, dat gaat u totaal niets aan!!! niets. Dat geheim is verpakt in
dit pakketje en ik heb het zelf zo doeltreffend dichtgeplakt dat nauwelijks van
hem verlangd kan worden dat hij het hier openmaakt (In het pakket ingelijst
Eccl. 11:6, 'Et vespere ne cesset manus tua'-Laat uw hand tegen den avond
niet rusten.) Een enkele keer kun je het daar zelfs niet mee doen, en om te zor
gen dat er toch wat houvast op de wereld is: (overhandigt een fles jonge Harte-
veld). En de volgende week wordt dit college voortgezet met als onderwerp
het herkomstbeginsel als grondslag van de archiefordening. (Bij het opbergen
van de attributen, met de stofjas in de hand:) Geachte aanwezigen kijk je
kan hier nóg eens wat leren mensen; de lintjes van de koningin roesten. Als
je ze krijgt lijkt het net of ze van goud zijn, maar in de loop van de jaren wor
den ze blauw. Dat vind ik buitengewoon ergerlijk, want daarom denkt dan
iedereen dat je in het geniep lid geworden bent van een vereniging tot afschaf
fing van alcoholhoudende dranken. (Applaus maakt verder spreken onmoge
lijk. De keukenwekker liep af tijdens de toespraak van dr. Ketelaar).
Uit de prehistorie van de automatisering
Het zij mij vergund enige aanvulling te geven op het artikel van R. C. Hol, 'De
lange mars van de kleine stappen' in nab 4 (december '88) waarin hij de ont
wikkeling van de automatisering binnen de Rijksarchiefdienst schetst. Hij noemt
daarin een aantal ontwikkelingen zoals de Stuurgroep automatisering van de
van en rapportages van werkgroepen van de van om vervolgens de ontwikke
ling binnen de rad te beginnen met de werkgroep avia (automatiseren van
het inventariseren van archieven). Hij maakt echter geen melding van het feit
dat de Rijks archiefschool in 1981 een werkgroep formeerde, bestaande uit
de docenten paleografie P. J. Horsman en drs. J. Hofman, voorts drs. M.
van Driel en drs. J. P. Sigmond. Uitgangspunt was dat de grote computersyste
men voorlopig toch nog buiten bereik van archiefdiensten zouden blijven en
het derhalve zinvoller was de aandacht te richten op kleinere systemen. De grote
systemen zouden bij succesvolle inzet van kleinere systemen vanzelf kunnen
volgen. Ook werd het nodig geacht eerst daadwerkelijk de nodige kennis en
ervaring op te doen. De werkgroep stelde zich tot doel te onderzoeken in hoe
verre microcomputers inzetbaar waren bij een van de hoofdactiviteiten van
de archivaris, het inventariseren. Daartoe werden ondermeer contacten gelegd
met ibm in Zoetermeer en nam men deel aan de cursus infora van het roi.
In de loop van het onderzoek werden de eerste analyses van het inventarisatie
proces gemaakt. In het eindrapport werd geconcludeerd dat de microcomputer
het inventarisatieproces zou kunnen versnellen en verbeteren. Verder proef
ondervindelijk onderzoek werd noodzakelijk geacht maar was onmogelijk daar
de Rijks archiefschool en de werkgroep niet over apparatuur beschikten. De
bevindingen werden daarop door de Rijks archiefschool aangeboden aan de
Rijksarchiefdienst die vervolgens is overgegaan tot instelling van de commis-
111
