International Records Management Council (ica/irmc) Jan Bervoets Als lid van de Nederlandse delegatie voor het Internationaal Archiefcongres woonde ik de zittingen van de International Records Management Council (af gekort: irmc) bij, een organisatie van record managers (dynamische archief beheerders) in grote bedrijven en consulenten op het gebied van record mana gement. Hun werkterrein is het beheer van de post- en archiefzaken in de dynamische fase en hun uitgangspunt is dat deze aangelegenheid een geïnte greerd onderdeel is van het management en als zodanig wordt onderschat. Om dat ik als acquisiteur van particuliere archieven word geconfronteerd met de resultaten van dit verwaarloosde management-aspect bij grote non-profit or ganisaties, sprak de informatie die de sprekers mij verschaften mij zeer aan. Als beheerder van reeds gevormde archieven was ik echter niet op de juiste plaats, omdat de meeste record managers meenden dat er een belangenverschil was tussen het dynamisch archiefbeheer van een bedrijfsadministratie en het historisch archiefbeheer van een archivaris. In de referaten over het dynamisch archief- en informatiebeheer kwamen verschillende problemen aan de orde die ook consequenties hebben voor de vorming van het historisch archief. Opmerkelijk was dat de invoering van ge automatiseerde communicatiesystemen als computer en videodisk niet hebben geleid tot het 'papierloze kantoor', maar dat integendeel de papierproduktie is gestegen. Rank Xerox voorspelt zelfs the rise of the paper-full office.1 Het papier blijkt dan de drager te zijn voor tijdelijk te verspreiden informatie. De gegevens op papier zullen op termijn moeten worden vernietigd, maar dan zal van tevoren moeten worden vastgesteld hoelang de administratie dit nodig heeft. De papierstroom zal echter voor elk bedrijf een blijvend probleem zijn. Tijdens de bijeenkomst zijn vooral Derek Charman, secretaris van het irmc, en Fred V. Diers op deze probleemstelling ingegaan: zij kwamen tot de con clusie dat videodisk, microfilm en computer de papieren communicatie in het bedrijfsleven nimmer volledig konden vervangen. Voor bewaring van gege vens op langere termijn zouden microfilm en videodisk het meest geschikt zijn; geautomatiseerde databases zijn daarvoor te kwetsbaar. De conclusie die de beheerder van een openbare archiefbewaarplaats hieruit kan trekken is, dat de bedrijfsarchieven die hij in zijn depot zal krijgen, voornamelijk uit micro film of videodisk zullen bestaan en dat hij in de toekomst geen papier meer hoeft te acquireren. Voor het dynamisch archiefbeheer zijn de problemen groter. In het buiten land worden door grote bedrijven en ook wel door gespecialiseerde kantoren aparte archiefcentra opgericht, gericht op het archiefbeheer van de bedrijven zelf: dus de ordening, beschrijving en selectie van de archiefbestanden met even tuele vernietiging op termijn, met de bevoegdheid om alleen aan het opdracht gevende bedrijf de vereiste informatie te verstrekken. In de stands op de ten toonstelling Archiv'88 bevalen verschillende ondernemingen zich aan, die dergelijke archiefdepots voor het bedrijfsleven hadden ingericht. Het oudste Franse bedrijf eco-arc vertoonde een filmpje waarbij een secretaresse aan de hand van een inventaris via een modem een dossier opvroeg op dezelfde wijze als een studiezaalbezoeker van een openbare archiefbewaarplaats het doet aan de depotbeheerder. Ik maakte kennis met het tijdschrift Archimag, le maga- 50 zine de la documentation et de l'archivage, dat informatie bevat over een gro te verscheidenheid van technieken en aspecten van het dynamisch archiefbe heer. De redacteuren zijn beheerders van dergelijke record-centra. Wellicht perspectieven voor werkloze archivarissen? In de iRMC-bijeenkomst van de eerste dag toonde vooral Stanley Gordon, irmc Executive Director, werkzaam onder andere in Los Angeles, zich voorstander van dergelijke van de werkplaats gescheiden depots in oude zoutmijnen of an dere plaatsen die niet door natuurrampen of klimatologische omstandigheden kunnen worden getroffen. William Benedon, die werkzaam was bij Lockheed Corporation, demonstreerde de volgende dag hoe het record center van zijn bedrijf een geautomatiseerd beheerssysteem erop nahield dat veel overeenkomst vertoont met archeion. Van zijn hand is ook een uitvoerig referaat The re cords center - a proven contestwaarin de materiële verzorging van elf grote centra in de Verenigde Staten systematisch worden vergeleken.2 In de tentoonstellingsstands vertoonden veel particuliere organisaties hun geautomatiseerde inventarisatiesystemen, gekoppeld aan videodisks. Deze syste men werken op documentniveau, fotograferen elk origineel stuk en klasseren het op nummer en een serie trefwoorden. Bij al die systemen werd vastgesteld dat de stukken wel on line gemakkelijk konden worden opgespoord, maar dat een uitdraai van indices op de trefwoorden of van een systematische beschrij ving op tekst niet mogelijk was. Bedrijven zullen blijkbaar via een modem aan deze apparaten moeten worden gekoppeld en op voorhand een thesaurus moeten hebben vastgesteld. Voor vervanging van maïs zijn ze ongeschikt. De meest geavanceerde optical disc applications werden aangetroffen bij het beheer van visuele media en de kunsthistorische documentatie, waar effectieve zoeksyste men tot prachtige resultaten kunnen leiden. De invoering van moderne media in het dynamisch archiefbeheer is niet al leen een zaak van de post- en archiefadministratie. Dit werd benadrukt door dr. Yves Perrin, redacteur van het irmc-journal, Charman en Diers. Termen als strategische planning, de opzet van een information media matrix en plei dooien voor gecoördineerd overleg om te komen tot een eenheid in opmaak van de stukken duiden erop dat post- en correspondentie-aangelegenheden een zaak van het gehele bedrijf zullen worden. Passen we deze probleemstellingen toe op de Nederlandse situatie, dan lijkt het voorspelbaar dat ook de dynami sche archiefbeheerder een rol zal moeten gaan spelen in de actieve bedrijfs voering. In 1945 leverde het nive, het coördinatiecentrum van efficiency- experts, belangrijk voorwerk bij de totstandkoming van het kb van 1950 in zake de registratuur bij overheidsarchieven; op dit moment wordt diezelfde organisatie, die na een interne reorganisatie in problemen is geraakt met be trekking tot de papierstroom, geadviseerd door een gediplomeerd archivaris. Biedt een nieuwe specialisatie soms perspectieven voor ons vak? Op de tweede dag werd het irmc verrast met een Australische record mana ger die haar ervaringen vertelde bij de advisering van overheidsinstellingen in het westelijke gebied van New-South Wales. Het viel mij op dat zij bij het ad viseren van universitaire instellingen geen standaardclassificatie toepaste bij de voorgestelde registratuur. Mijn conclusie was dat, wanneer het irmc zich 51

Periodiekviewer Koninklijke Vereniging van Archivarissen

Nederlandsch Archievenblad | 1989 | | pagina 26