De inbewaringgeving van de archieven van Leeuwarderadeel Noot Je tiens a remercier Mme. May H. J. Verhees de l'aide précieuse qu'elle a accordée pour la tra duction en frangais de ce texte. W. W. van Driel Inleiding Na het dichtslibben van de Middelzee is, vermoedelijk in het midden van de dertiende eeuw, de Friese Landschap Oostergo in grietenijen1 verdeeld. De grietenij Leeuwarderadeel noemde zich naar Leeuwarden,2 de belangrijkste nederzetting op haar grondgebied, en werd de eerststemmende onder de grie tenijen van Oostergo.3 De kerkelijke betrekkingen zouden voor de bewoners van Leeuwarden, gezien de ligging buiten hun grondgebied van de Oldenho- ve, hoofdkerk voor de omgeving, reden zijn geweest om naar een staatkundi ge vereniging4 met een aantal van de omliggende dorpen te streven. Dat zou tot gevolg hebben dat het middentrimdeel5 aan het rechtsgebied van de grie tenij Leeuwarderadeel zou worden onttrokken,6 iets waartegen de eigenerf den uiteraard hun bezwaren hadden. De landen en steden van Oostergo en Westergo bleken het streven van Leeuwarden evenwel te ondersteunen en be valen Leeuwarderadeel in het jaar 1432 zich bij de ontwikkelingen neer te leg gen. Aangenomen mag worden dat na de samenvoeging in 1435 van Leeuwar den met de nederzettingen Oldehove en Hoek het hele middentrimdeel aan Leeuwarderadeel werd onttrokken en de grietenij sindsdien uit een noorder en zuider trimdeel bestond.7 Hoewel er in de loop der eeuwen kleine grenscorrecties zijn geweest vond de eerstvolgende belangrijke gebiedswijziging pas in 1944 plaats.8 De toenma lige annexatie door Leeuwarden van het gehele zuider en een klein deel van het noorder trimdeel, in totaal twee derde van het grondgebied en viervijfde van de bevolking van Leeuwarderadeel, vertoonde veel overeenkomsten met wat ruim vijf eeuwen daarvoor had plaatsgevonden. De uitbreidingen die de gemeente Leeuwarden zich wenste konden niet worden gerealiseerd omdat haar grondgebied naar het zuiden toe volledig benut was. Reeds in de jaren 1915, 1925 en 1935 waren pogingen ondernomen om een gedeelte van het zuider trim deel bij Leeuwarden te voegen, hetgeen echter groot verzet opriep bij vooral de bewoners van Huizum, het hoofddorp van de gemeente. In 1941 werd door het Departement van Binnenlandse Zaken toch tot een annexatie besloten. Den Haag en de Duitse bezetter legden de protesten naast zich neer. Slechts de da tum werd om reden van organisatorische aard verschoven naar 1 januari 1944.9 Sindsdien rest Leeuwarderadeel als grondgebied alleen nog het grootste gedeelte van het oorspronkelijke noorder trimdeel. 29 28

Periodiekviewer Koninklijke Vereniging van Archivarissen

Nederlandsch Archievenblad | 1987 | | pagina 15