(fk Jaarrede van de voorzitter* F. C. J. Ketelaar Q \9 Cp De archivaris en de levenden 'Wanneer wij Sander vertellen dat wij in het gemeentearchief van Rotterdam van alles gevonden hebben over de Noorderkanaalweg en de deportatie naar Drente, is hij niet meer te houden. Kan hij ook naar zo'n archief met zijn vrouw Nel of moet je daarvoor gestudeerd hebben?... Sander en Nel brengen heel wat middagen door op het gemeentearchief. Met stijgende verbazing le zen ze in de mappen 'onmaatschappelijke gezinnen' hoe er over hun soort mensen werd gedacht. Verschillende keren komen ze de naam Roodbol tegen in de stukken en ook die van Nels ouders, Dekker. Sander kopieert alle be langrijke stukken. De plastic tas puilt uit en wordt een archiefje op zichzelf. De gang van zaken in het archief baart Sander grote zorgen. "Je ligt daar open en bloot met naam en toenaam in zo'n archief, iedereen kan het lezen en het mag nog gekopieerd worden ook".' De bijlage van Vrij Nederland van 9 februari 1985 beschrijft de speurtocht van Sander en Nel Roodbol, die in 1943 terecht kwamen in een houten nooddorp aan de Rotterdamse Noorderkanaalweg en van daaruit in 1945 'ge deporteerd' werden naar een kamp bij Echten in Drenthe, officieel een rijks- evacuatiekamp voor oorlogsslachtoffers, een der gezinsoorden voor 'onmaat schappelijke gezinnen'. De familie Roodbol probeert, na een bezoek aan het Rotterdamse gemeen tearchief, het eigen dossier bij wvc in te zien. Na enige maanden en vele tele foontjes krijgt Roodbol de heer Van der Lugt, hoofd algemene secretarie van wvc, aan de lijn. 'Deze vertelt dat Sander zijn dossier niet terugkrijgt, maar dat het wel mogelijk is om het op te laten zoeken in het archief. Als het gevon den is, mag Sander met zijn vrouw naar Rijswijk komen om het onder het toe ziend oog van de heer Van der Lugt in te zien... Het dossier Roodbol blijkt al le rapporten te bevatten die er tijdens het verblijf van Sander en Nel Roodbol in de gezinsoorden zijn gemaakt... Sander wil alles kopiëren, maar dat mag niet. In een opschrijfboekje schrijft hij dan maar zoveel mogelijk over uit het dossier... Om vijf uur toen Sander en Nel alles gelezen hadden, heeft Van der Lugt het hele dossier voor hun ogen in kleine stukjes gescheurd en in de prulle- bak gegooid. Wij vroegen Van der Lugt hoe hij het gevonden had die middag. "Ik heb er maar één middag aan besteed maar ik hoop daar verder eigenlijk voor gespaard te blijven. Kijk, we hebben een aantal dossiers voor studiedoel einden bewaard en voor studie willen we zoveel mogelijk ter wille zijn, maar 119

Periodiekviewer Koninklijke Vereniging van Archivarissen

Nederlandsch Archievenblad | 1985 | | pagina 1