restauratie geheel afgebroken. Reeds onder het archivariaat van mej. Kurtz kwamen er
plannen tot uitbreiding, maar die werden niet uitgevoerd.
De heer Wallis de Vries betoogde verder, dat met de toenemende automatisering bij de
overheid, waarbij in het bijzonder aan computers gedacht moet worden, de overheid
reeds na 20 jaar vermoedelijk haar archieven zal afstoten. Ook verdergaande decentra
lisatie van het bestuur zal hier van groot belang zijn.
Jhr Mr. C. C. van Valkenburg, de laatste spreker, was in 'bezoekjaren' de oudste be
zoeker van het gemeentearchief. Zijn eerste bezoek aan de hand van zijn moeder is
reeds in 1923 geregistreerd. Hij wilde niet met lege handen komen en bood daarom een
at as met de ontwerpkaarten aan van de kaart van Nautz uit 1822. Hij vond dit een ze-
ere genoegdoening voor het feit, dat een van zijn voorouders het Haarlemse weeska
merarchief had laten vernietigen omdat hij het toch niet kon lezen.
Hierop was het officiële gedeelte voorbij en kon men het nieuwe archiefdepot bezichti
gen, de tentoonstelling over het gebouw bezien of in de stralende zon op de binnen
plaats gaan zitten. Pas na half zes verliet de laatste bezoeker het archief.
Ter gelegenheid van de opening is er een bulletin van het bedrijf openbare werken in
aarlern verschenen, waarin de geschiedenis van het archiefcomplex en van de Jans-
kerk uitvoerig wordt behandeld.
C. van de Haar
De Morrenstichting in 1980
E^GmL'^,ZlenkamerS'hgt HaagSe Gemeen,earchie-f- Fo'° verzameling Gemeentearchief
Het jaar 1980 is voor de Morrenstichting een jaar van consolideren geweest.
De bij testament, gedateerd 1913, door Theodorus Morren, werkzaam aan het Alge
meen Rijksarchief, in 1920 nagelaten Stichting Tehuis voor Archiefambtenaren had
sinds 1922 gebruik gemaakt van diens ouderlijk huis aan de Celebesstraat 76 te
s-Gravenhage. Het 'Tehuis' heeft sindsdien in de geest van Morren aan zeer veel amb
tenaren 'werkzaam aan rijks- en gemeentearchieven' tot 1969 onderdak verleend. Maar
niet slechts aan collega's uit binnen- en buitenland, vaak ook eveneens volgens de
wens van de Stichter aan hun gezinsleden.
Het toen 90 jaar oude pand werd in 1969 verkocht, omdat de onderhouds- en de perso
nele kosten t.o.v. de middelen te hoog werden. Het Morrenkapitaal dreigde te zullen in
teren. Regenten van de Stichting, 'chef Kunsten en Wetenschappen' (thans directeur
[209]
[208]
