rrr Min
°:p-
SSjaSe^aSSS
38
het grootstee„urennindeetIOC°'<i "H"6*6" Waren z"nc die"*en van
vangbaat. «llln eenvoud e^^X ttorhr'""?^'6" "'t°T"
«oud* ef t.;te«c:
In memoriam Dr. C. R. Vermaas.
Op mij rust thans de droeve niioht II
een diepgevoelde behoefte is welks vervulling mij echter
iangeloosheid9doVÓrk™fs,e" hT'EaL en'^ist.^oord d""
normalisatie van de Mang „00i v"°rai ten tijde der
van oudheden te Leiden J VOOr het Rüksmuseum
van de eene hl) was ongehuwd -
óve, ieheeTBtT,0: 9 "V"?
m op rustige, i-X: dfe
-in omgang 'to, vo^deet Hfl; ila'nd dTe
s-Hertogenbosch. p w A
In den vroegen morgen van Vrijdag 11 October 1940 |K
woning aan de Lange Kerkstraat t u- j ^ctobfr '940 is in zijn
behoefte ,s om met een enkel woord mijn oud-
39
leermeester in de klassieke talen en mijn voorganger als archivaris
van Schiedam te gedenken.
Dr. C. R. Vermaas werd 23 Januari 1869 te Delft geboren. Hij
studeerde aan de Leidsche Universiteit en promoveerde 13 October
1897 op een proefschrift „De fontibus Apollonii Rhodii Met ingang
van 1 November d.a.v. werd hij ieeraar in de klassieke talen aan
het Schiedamsche Gymnasium, in 1909 werd hij conrector en is dit
gebleven, tot hij in 1934 wegens het bereiken van den pensioen
gerechtigden leeftijd eervol ontslag verkreeg. Vijf jaren lang heb ik
het voorrecht gehad de lessen van Dr. Vermaas te mogen bijwonen.
Hij was een docent van buitengewone begaafdheid, en zeker niet
alleen in het vak, dat hem op den lesrooster was aangewezen. Een
bijzondere scherpte van geest bezat hij, waardoor hij zijn leerlingen
niet alleen klaarmaakte voor het eindexamen, maar ook hen leerde
logisch en methodisch te denken.
Ook buiten het eigenlijke terrein van zijn vak trad Dr. Vermaas
op den voorgrond. Hij is voorzitter geweest van de afdeeling Schiedam
van den Ned. Protestanten Bond; tot zijn dood was hij commissaris
van de Spaarbank Anno 1820 en regent, de laatste jaren president
regent van het Weeshuis der Hervormden te Schiedam, dat zijn
bijzondere liefde had. Het op den voorgrond treden van den thans
overledene was niet een door hem beoogd doel hij was wars van
alle uiterlijk vertoon maar zijn uitzonderlijk veelzijdige kennis maakte
hem in menig opzicht tot den man, het meest tot oordeelen bevoegd.
Ik noemde daar de veelzijdige kennis van Dr. Vermaas. Vooral
ook naar het verleden richtte zich zijn belangstelling. Vandaar dat hij,
nadat hij het archiefexamen tweede klasse had gedaan, met ingang
van 1 April 1923 benoemd werd tot archivaris der gemeente Schiedam
als opvolger van wijlen N. J, M. Dresch. Precies vijftien jaren, tot
1 April 1938, heeft Dr. Vermaas zijn beste krachten gewijd aan het
Schiedamsche archief. Wanneer men in aanmerking neemt, dat het
archivariaat te Schiedam steeds als een bijbetrekking is beschouwd
en dat hij elke week slechts twee middagen op het archief werk
zaam kon zijn, dwingt het respect af te weten, wat hij tot stand
heeft gebracht. Een steeds toenemend aantal bezoekers en een voort
durend drukker wordende correspondentie ëischten vrijwel zijn ge-
heelen ambtelijken werktijd. Voor het samenstellen van klappers
het spreekt van zelf was geen tijd meer beschikbaar. Toch werden
door hem nog verschillende kleine archiefjes geordend en beschreven,
o. a. het belangrijke archief van het St. Jacobs-Gasthuis, dat aan het
gemeentearchief in bewaring werd gegeven. In het jaar voor zijn
aftreden verscheen van zijn hand de „Kroniek der Stad Schiedam
