36
op te dragen aan de bestaande provinciale archiefinspecties ware
een onmogelijkheid, alleen al om deze reden, dat Gedeputeerde
Staten niet met het toezicht over rijksinstellingen kunnen worden
belast. De eenvoudigste oplossing zou m.i. deze zijn, dat het bedoelde
toezicht aan de Rijksarchivarissen in de verschillende provinciën werd
opgedragen. Dit heeft het voordeel, dat de meesten hunner toch
reeds provinciaal inspecteur der gemeente- en waterschapsarchieven
zijn en zij bij hunne rondreizen deze tweeërlei inspecties kunnen
combineeren. Bij de gebrekkige personeelsformatie, gelijk die in den
tegenwoordigen tijd op sommige Rijksarchieven voorkomt, ware dan
den Rijksarchivaris de bevoegdheid te geven, om, indien hem door
Gedeputeerde Staten een provinciale ambtenaar met le-klasse-
bevoegdheid is ter zijde gesteld, zich door dien ambtenaar of anders
door den Rijkschartermeester, indien aanwezig, te doen vervangen.
Vervanging door den provincialen ambtenaar, die hetzij zelf inspecteur
is, hetzij plaatsvervangend inspecteur, heeft dit voordeel, dat deze
uiteraard door zijn inspecties in gemeentehuizen en elders beschikt
over eene zekere mate van ervaring omtrent aan de archiefberging
te stellen eischen.
Voorzoover ik weet, is deze kwestie nog nooit op het tapijt
gebracht, maar ik geloof, dat er alle aanleiding is, ze in ons vakblad
aan de orde te stellen. Het zou mij verheugen, indien ook anderen
hunne meening hierover ten beste zouden willen geven, en ik vertrouw,
dat de Redacteur geene bezwaren zal maken tegen het geven van
plaatsruimte vaor eene dergelijke gedachtenwisseling.
A. J. VAN DE VEN.
Archivisten in dienst van het Vereenigd Koninkrijk.
I. Dassevael.
Steven Dassevael werd in Januari 1771 te Goes geboren als
zoon van de griffier Johan Pieter Dassevael en diens eerste vrouw
Levina Miseras. Na de vroegtijdige dood van zijn vader werd hij 12
Mei 1790 ambtenaar bij het gewestelijk bestuur van Zeeland. Dank
zij de voorspraak, die hij ontving van de Gecommitteerde Raden
37
Lambrechtsen en Schorer stelde hun college hem aan tot extra-ordinaris
klerk ter Staten-griffie. Nadat er door een sterfgeval een vacature
was gekomen, werd hij in Mei 1795 bevorderd tot ordinaris klerk en
in Juli 1795 tot „commis notularis der Zeeuwsche Volksvertegen
woordigers", zooals hij het zelf noemt in zijn 4 December 1813 in
Den Haag opgestelde Pro Memorie; dit stuk, waaraan de hieronder
volgende biezonderheden van zijn verder leven ontleend zijn, maakt
deel uit van" de autografen-verzameling van Falck (nr. 34 van de
inventaris-FRUiN in de Verslagen 1913). Tot in Maart 17982) bleef hij
die Zeeuwsche betrekking bekleeden, totdat hij door het Haagsche
Uitvoerend Bewind werd „op poene van Bannissement, gerequireerd,
om, als deszelfs Algemeen Secretaris, te fungeeren". Gaarne zouden
wij vernomen hebben, waarom juist hem deze bedenkelijke onderschei
ding ten deel viel, maar daarover zwijgt Dassevael in zeven talen.
Was misschien de aandacht op hem gevallen door zijn (naamlooze)
publicatie van het Historisch Dagblad van Zeeland, dat van 1795
1799 in drie deelen te Middelburg uitkwam? Hij bedoelde hiermede
te geven „eene verzameling van originele stukken, Resolutiën, Publi
cation enz., welke kunnen aangemerkt worden als daden van het,
door het vrije volk van Zeeland aangestelde bestuur, en als gevolgen
van de plaats gehad hebbende Revolutie, met inagtneming echter van
het verband waarin dezelve tot elkander staan Het Historisch Dagblad
begon met de Resolutie van de Provisionele Representanten van 't Volk
van Zeeland en eindigde 22 April 1796, toen die Vergadering plaats
maakte voor die van de Vertegenwoordigers des Zeeuwschen Volks.
Van misnoegen over het Haagsche dwangbevel van 1798 blijkt
evenwel niets uit Dassevaels memorie van 1813. Bijna twee maanden
lang, tot 30 April, bekleedde hij de gedwongen betrekking. Inmiddels
was in Maart door de Constituante de grondwet voor de Bataafsche
Republiek aangenomen en in April door de grondvergaderingen goed
gekeurd. Nu bepaalde deze Staatsregeling, dat de algemeene secre
taris van het Uitvoerend Bewind niet jonger dan dertig jaren mocht
zijn; dientengevolge diende Dassevael 30 April bij het Uitvoerend
Bewind zijn declaratoir in, dat hij de door de grondwet vereischte
leeftijd nog niet had bereikt en dus om ontslag verzocht, teneinde tot
Als zijn geboortejaar wordt nu eens 1770, dan weer 1771 genoemd. Volgens
het doopregister der Ned. Herv. Kerk te Goes werd hij aldaar 24 januari 1771 gedoopt
(mededeeling van de heer DE KRUYTER, adviseur van het archief der gemeente Goes),
zoodat 26 januari niet langer als zijn geboortedatum kan gelden, tenzij men 1770 als
geboortejaar aanneemt, in welk geval er tusschen geboorte en doop bijna een jaar
verstreken zou zijn.
b Aldus SlEGENBEEK in zi|n 24 Juni 1838 uitgesproken openingsrede der jaar
vergadering van de Maatschappij der Nederlandsche*Letterkunde (Handelingen, blz. 28-33).
Wat SlEGENBEEK hier mededeelt is ook te vinden in het bericht van DASSEVAELS over
lijden, opgenomen in de Algemeene Konst- en Letterbode van 16 Februari 1838, blz. 114.
2) De mededeeling van De Navorscher, dl. Ill, blz. 170 (jaar 1853), dat hij in
1793 bevorderd zou zijn tot griffier der Staatssecretarie moet natuurlijk twintig jaren
later gedateerd worden.
