124 Wel kon niet ontkend worden, dat sinds het rapport van 1800 van verhoogde belangstelling gesproken mocht worden, voor een groot deel het gevolg van historische genootschappen van plaatselijken aard, die voor hun onderzoek de archieven noodig hadden en bij de beheerders daarvan hun invloed aanwendden om de archieven meer toegankelijk en voor het gebruik geschikt te maken. In 1831 vroeg men allerlei inlichtingen aan de geestelijkheid en in 1833 werd een rapport daaromtrent gedrukt; de Parish Register Society werd in 1896 gesticht en de Commissie verklaart, dat de diocesan-committees in verschillende steden goed hebben gewerkt. In vele archieven kwamen na 1800 oude stukken te voorschijn, zoodat meer dan één archief op latere vragenlijsten met een vroeger tijdstip begint. Zoo deed men in Bedfordshire in 1905 de vondst van een serie van „ancient deeds" van 1306—1802; in Devonshire gaat men nu terug tot 1592, vroeger tot 1600; de Sessionrolls van Hertfordshire, loopende van 1581 —1620, die verloren geacht waren, bleken te berusten onder den markies van Salisbury. Het gemeentebestuur van Middlesex vond een ontbrekend deel der oude Manorrolls van Tosting Bex, loopende van 1394—1887, terug in een catalogus van een tweedehandsch-boekhandelaar. Daartegenover staan, als men de rapporten vergelijkt, heel wat verliezen sinds 1800; o. a. blijkt, wat er nog over was van het archief van de Isle of Ely, nu geheel verloren te zijn gegaanin Abington heeft in 1868 een commissie opruiming gehouden van het rechterlijk archief, de Criminal Justice Administration Act van 1914 heeft ook heel wat vernietiging op haar gewetenhevige branden hebben verlies veroorzaakt. In den regel echter is de slechte toestand der plaatselijke archieven te wijten aan verwaarloozing en hebben de meer gewone vijanden der archieven, als muizen, vocht en stof, meegeholpen aan de verdelging. Vooral de lokale rechterlijke archieven hebben veel geleden of zijn soms geheel zoek geraakt; vele vervallen gerechts hoven, zooals de Petty-debt-Courts (in 1867 opgeheven) en andere Courts van de 16de, 17de en 18de eeuw, zijn verloren gegaan. Wij lezen van zeer merkwaardig gebruik van archiefstukken. Dat die oude papieren uitnemend geschikt zijn om bij kachelaanmaak te dienen, is geen nieuws; een predikantsvrouw bezigde de perkamenten bladen als vasthouders voor haar theeketel, opdat zij haar handen niet zou branden; het geval in het graafschap Leicester, waar in 1776 een klerk oude registers gebruikte om het lijk van zijn grootmoeder in te wikkelen, zal echter wel eenig in zijn soort blijven. Dergelijke archi valische anecdoten zijn trouwens niet specifiek Engelsch; daarvoor behoeft men archieflitteratuur van andere landen maar in te zien, maar hier zijn voor het doel verschillende gevallen bijeengebracht. 125 De genoemde voorbeelden toonen evenwel genoeg aan, hoe ambte naren geneigd waren archiefstukken als privaatbezit te beschouwen. Registers en papieren werden mee naar huis genomen, geraakten onder de familiestukken, of vaker nog werden ze als waardelooze rommel ver kocht of vernietigd. Een kerkmeester, verzocht om de kerkerekeningen, zooals hij verplicht was, aan zijn opvolger over te geven, gaf ten antwoord: „1 beant; 1 paid for't, it be moine", en bij een landbouwer vond men een kist met papieren van de kerk, die registers sinds 1538 bleek te bevattentoch meende hij recht te hebben kort na die ontdekking alles te verbranden. Op die wijze is het ook te verklaren, dat vele Lords van Manors in het bezit zijn van archieven van Manorial Courts, bij welke hun voorouders of vroegere eigenaars een functie bekleed hebben. Uit dat privaatbezit zijn nog weer ontelbare stukken terecht gekomen in openbare bibliotheken of museaook archiefbewaarders, die óf op stukken geen prijs stelden óf er geen bewaarplaats voor hadden, hebben die daaraan wel afgestaan. De Somerset Archaeo logical Society heeft een pracht-bibliotheek van boeken en mss. Allerlei charters en archiefstukken zijn daarbij, o. a. een origineel register van testamenten van Somerset van 1540, het eenige archief stuk, dat schijnt overgebleven te zijn van het aartsdekanaat van Taunton. Kerkmeestersrekeningen vindt men er, parochierekeningen, gerechts rollen en dat alles uit privaat bezit gekregen of gekocht en onder gebracht in het kasteel Taunton. Het archief van de Cinque Ports bevindt zich in het Britsch Museum; de Westminster Abbey heeft heel wat stukken, die thuis behooren in het P. R. O. Een aantal court-rolls van den Manor Tooting Bex sinds 1246, een der oudste manorial archieven, treft men aan onder de archieven van King's College in Cambridge en vele manorial archieven bevinden zich als eigendom van de kerk onder de stukken beheerd door de Ecclesiastical Commissioners. In Stamford Hall Library berusten registers van drie parochies. In Maidstone bezit het museum kisten met mss., waarin o. a. pauselijke bullen uit de 12de eeuw. In Aylesbury zijn vele archiefstukken in het Archaeologisch Museum terecht gekomen, omdat ze toch „useless for business purposes" waren. De bibliotheken van de Guildhall het Heralds College, Oxford College, Sion College, de Society of antiquaries en niet te vergeten de Bodleian Library en de Lambeth Library mogen wij als dergelijke oneigenlijke bewaarplaatsen noemen. Toch is er op die wijze tenminste nog heel wat bewaard, en het is in ieder geval beter archiefstukken daar te Hierin wordt o. a. bewaard het archief van de Hollandsche kerk in Londen.

Periodiekviewer Koninklijke Vereniging van Archivarissen

Nederlandsch Archievenblad | 1923 | | pagina 23