62 administratie der burgerlijke gemeenschap. Ongemerkt moet eene verande ring hebben plaats gevondende gemeene naburen blijken evenzeer hunne zelf-administratie als hunne rechterlijke bevoegdheden verloren te hebben. Voortaan krijgt het zegel eene andere, eene nevenbeteekenismen acht het dat der dorpen Tilburg en Ooirle. Wel is hunne huishouding in historische tijden gescheiden en wellicht altijd gescheiden geweestmaar thans is er één college, dat hunne gemeene belangen zoo in het admini stratieve als in het rechterlijke behartigt en dat als hunne vertegenwoor diging gerechtigd is tot het uitsluitend gebruik van hun gemeen zegel Dit zegel is tot de eerste jaren der 18de eeuw in gebruik gebleven2). In het jaar 1710 toch vond eene groote verandering plaats: de familie Van Haéstrecht, die met hare afstammelingen in de zijlinie bijna twee en een halve eeuw de heerlijkheid bezeten had, verkocht haar aan den landgraaf van Hessen en deze verandering van heer wettigde de verande ring van zegel. Het nieuwe zegel bevat de afbeelding van den parochie-patroon en de wapens van den heer en der burgerlijke gemeente; het wapen van den souverein, thans de Staten-Generaal der Vereenigde Nederlanden, is niet meer opgenomendaartoe ware hunne toestemming noodig geweest en het valt te betwijfelen, of die van Tilburg en Qoirle daarvoor geld over hadden. Het omschrift luidt (voluit geschreven): Sigillum commune et scabinorum de Tilborgh et Goirle. Het is dit omschrift vooral, dat de aandacht trekt, niet zoozeer om de veranderde spelling der plaatsnamen, waarvan slechts de eerste gemo derniseerd is, als wel om de toevoeging van het woord et. Om de beteekenis dier toevoeging te vatten, moet men in de geschiedenis van Tilburg en Goirle eene eeuw terug gaan. In het laatst der 16e eeuw toch was de finantiëele toestand ter plaatse en trouwens in de geheele Meierij zeer slecht; telkens waren er tekorten in de huishouding en moesten nieuwe belastingen uitgedacht en wat meer is aannemelijk gemaakt, naar tevredenheid omgeslagen en geïnd worden. Schout en schepenen de schout of drost vertegenwoordigde hierin de belangen van den heer zagen in deze omstandigheden naar bijstand uit en besloten in het jaar 1602, dat twee mannen uit elk gehucht, waaruit de dorpen bestonden, hen hierin zouden raden. Dit is de oorsprong van het college der 22-mannen als vertrouwensmannen der elf heerdgangen van Tilburg; voor Goirle heeft waarschijnlijk een dergelijk college, dat der 8-mannen, bestaan. Voortaan werd de gemeenschap niet meer uitsluitend door de sche- Het zegel blyft in de rechterlijke stukken het gemeen schependoms- zegel genaamd. 2) Voor de rechterlijke stukken bleef het tot in den zomer van 1713 in gebruik, hoewel het nieuwe zegel reeds sedert 1711 gesneden was. 63 penen vertegenwoordigd. Evenwel dient één voorbehoud gemaakt: deze regeling gold alleen voor het administratieve; op het stuk der rechtsple ging bleef de bevoegdheid der schepenen onbeperkt. Al konden zij het gemeen zegel niet meer bij uitsluiting het hunne noemen, dan diende het toch hunnen naam te dragen, zij het als rechters. Maar om deze veranderde rechtstoestand ook in het zegel uitdrukking te doen vinden, daartoe bestond, zoolang de heerlijkheid in dezelfde familie bleef, geen voldoende aanleiding; er zijn heviger schokken noodig om het conservatisme van een dorpsbestuur te breken. Inmiddels kwam het college der 22-mannen (en denkelijk ook dat der 8-mannen) in verval. Door den overgang der Meierij onder het gezag der Staten-Generaal veranderden de verhoudingen. Het Reglement op de Politieke Reformatie vari het jaar 1660 sloot principieel de Katho lieken van alle publieke ambten en bedieningen uit en duldde hen alleen als zoodanig, als er geen voldoende stoffe onder de belijders van den heerschenden godsdienst gevonden werd. En daar dit laatste in Tilburg niet het geval was en het college der 22-mannen dus in groote meerderheid uit Katholieken samengesteld bleef, werd het hoe langer hoe minder geraad pleegd en moest dientengevolge in onbruik geraken. Weliswaar niet zonder strijd, maar het is toch tragisch, dat eerst in 1711, toen het college feitelijk niet meer bestond, zijn wettelijk bestaan in het zegel werd vastgelegd. Dit zegel het omschrift drukt het uit is dat der beide dorpen (welke men zich door schepenen en 22-mannen, respectievelijk 8-mannen vertegenwoordigd dacht); indien de schepenen daarbij vernoemd worden, dan is dit nevenschikkend als rechters. Het doet hier niet ter zake het verloop van dezen strijd na te gaan genoeg dat het college van 22-mannen een bron van twist is gebleven, tot het definitief door het reglement van 1732, van hooger hand uitge vaardigd, afgeschaft is. Het financieel beheer werd voortaan beter ge regeld; het volk oefende op andere wijze toezicht uit; de oude strijd had zijn belang verloren. Toen in 1754 de heerlijkheid weder in andere handen overging, werd een nieuw zegelstempel gesneden en verving het wapen van den nieuwen heer weder dat van den ouden bezitter. Maar, wat gewichtiger is, in het nieuwe omschrift werd wederom de veranderde rechtsverhouding uitge drukt: thans heet het: Sigillum scabinorum de Tilborg et Goirle. Als zegel der gemeenschap heeft het zijn belang verloren; niemand denkt er aan het zegel in den strijd om de administratieve macht te betrekken. Het is thans uitsluitend het zegel der schepenen als rechts- bedeelers, tot wier taak dus eventueel mede behoort de besluiten der administratie wettelijk te certificeeren. Het wordt ook niet meer het dorps zegel, maar het'schependomszegel genoemd; zijne geschiedenis is tot haren oorsprong teruggekeerd.

Periodiekviewer Koninklijke Vereniging van Archivarissen

Nederlandsch Archievenblad | 1918 | | pagina 37