24 Archiefgebouwen te Groningen. Sedert een paar jaar zijn onderhandelingen gaande tusschen het rijk en de gemeente Groningen over plannen, betrekking hebbende op vergrooting van het Provinciehuis en van het Rijksarchiefgebouw, mede ter voorziening in de behoefte aan archiefruimte voor de gemeente, op verbreeding van de St. Jansstraat (een toegangsweg van de Groote Markt naar het Oosten der gemeente) en ver vanging van de gemeentekweekschool voor onderwijzeressen en van de daarbij behoorende leerschool door twee nieuwe gebouwen op een ander terrein. Deze onderhandelingen zijn nu zoo ver gevorderd, dat B. en W. den raad ter goedkeuring hebben aangeboden het ontwerp van een met den Staat der Nederlanden te sluiten overeenkomst. Deze zal in hoofdzaak hierin bestaan, dat de gemeente Groningen aan den Staat tegen betaling door dezen van ƒ27,940 overdraagt den ondergrond van eenige perceelen tusschen de St. Jansstraat, het Martinikerkhof, de Groote Snor en de Sin-el- straat, alsmede den ondergrond van de straat de Groote Snor, een en ander met uitzondering van een strook grond, welke noodig is om de thans zeer nauwe St. Jansstraat op een breedte van ll1/, a 12 meter te brengen. De Staat verbindt zich langs de St. Jansstraat en in verbinding daarmede een overbouwde galerij te maken van 31/, a 4 meter en deze voor het publiek verkeer voor voetgangers beschikbaar te stellen. Het schoonhouden en de verlichting van deze galerij zullen voor rekening van de gemeente ge schieden. De gemeente verplicht zich op haar kosten een nieuw gebouw voor de kweekschool voor onderwijzeressen en de daaraan verbonden leer school op te richten op een perceel aan de Turfsingel, zulks in de plaats der gebouwen, welke nu aan het Martinikerkhof staan. Gedurende 20 jaar zal m het bedrag der jaarlijksche kosten van de kweek- en leerschool waarin de Staat krachtens art. 7 van het Kon. besluit van 14 Maart 1911 vijftig procent bijdraagt, ƒ3120 zijn begrepen wegens de stichting van het evengemelde gebouw. De Staat stelt tot wederopzegging toe in een nieuw te bouwen Rijksarchief ter beschikking van de gemeente lokalen om te dienen tot opberging van hare archieven. Ingeval van opzegging door den Staat zal deze aan de gemeente eene vergoeding van 50,000 uitkeeren bij de ontruiming van het gebouw. (N. R. C. 1 Juli 1914.) Oude Haarlemsche zegels. Voor leeken was het tot dusver een uiterst groote moeilijkheid om afdrukken te maken van oude zegels in lak. De moeilijkheid betrof natuurlijk het gemis van een metalen drukker die onontbeerlijk was voor dit werk, en juist het vinden daarvan was technisch bezwaarlijk, daar men geen negatieven van metaal op de licht smeltbare zegels van was kan gieten. De tot dusver door dillettanten ver- 25 kregen resultaten waren dan ook verre van bevredigend en zelfs de op positieve gipsafgietsels gemaakte tinnen of looden negatieven verloren veel van hun scherpe lijnen en waren meestal onduidelijker dan het origineel. Zooals gezegd deze moeilijkheid bestond alleen voor leeken. De heer G. van Es, klerk aan het Rijksarchief te Haarlem, heeft net zoolang gezocht en gewerkt tot het hem gelukt is een metalen drukker saam te stellen, waarmede hij lakafdrukken kan vervaardigen, tot in de kleinste details nauwkeurig afgewerkt. Vakkennis, door hem opgedaan in zijn vroegere betrekking, gepaard met ijver en volhardingsvermogen, hebben hem deze resultaten doen bereiken. De aanleiding tot dit werk was het volgende. Werkzaam aan het Rijksarchief en dus dagelijks oude zegels in handen krijgende en onderzoekende, werd bij hem de lust opgewekt om van deze gipsafgietsels te maken. Met zijn collega Driessen legde hij zich op dit werk toe, de verzameling gipsafgietsels breidde zich uit en het Haarlemsch archief bezit er nu reeds 236. Eenmaal dit resultaat be reikt hebbende, legde de heer Van Es er zich op toe om ook lakafdrukken te kunnen maken en werkelijk heeft hij een metalen drukker, door middel der galvanoplastiek, weten saam te stellen, waarmede hij thans werk levert, dat volgens deskundigen alleen geëvenaard wordt door dat van een Bernschen archief-ambtenaar, die eveneens zich als dilettant een naam ge maakt heeft. Wanneer de heer Van Es aan het werk is, gelijkt zijn huis kamer dan ook een werkplaats. Zijn verzameling is werkelijk prachtig. Zoo heeft hij reeds 166 kopernegatieven gemaakt, waaronder er zijn van bijna 2 decimeter middellijn. Hij bezit aldus schier alle Haarlemsche zegels van 1245-1811, zegels niet alleen van de graven van Holland, maar ook van die der burgemeesters, schepenen, geestelijken, kloosters, enz.; zijn collectie afdrukken bedraagt vele honderden. Wij hebben gemeend dit werk eens in ruimer kring bekend te mogen maken, te meer daar de heer Van Es de eenige ons bekende niet-vakman is, die zich op deze zaak toelegt, niettegenstaande vele financieele opoffe ring. Men weet, dat de zegelkunde een zeer belangrijke bijdrage levert voor de kennis der ornamentiek, voor de kennis der kleederdrachten van vorsten, edelen, geestelijken en burgers uit lang vervlogen eeuwen en voor vroegere snijstempelkunst. Het oude zegel is als het ware de spiegel, waarin men het kunstgevoel van voorheen bespieden kan. Dat de heer Van Es zich toelegt op het verveelvoudigen van deze zegels, is dus zeker alleszins lofwaardig en nuttig. En aan materiaal ontbreekt het hem niet. (O. C. 1 Juli 1914.) Papieren Verstolk van Soelen. Door den heer W. C. Völcker van Soelen, te 's-Gravenhage, zijn aan het Algemeen rijksarchief geschonken de tot dusver op het huis te Zoelen berustende papieren van

Periodiekviewer Koninklijke Vereniging van Archivarissen

Nederlandsch Archievenblad | 1914 | | pagina 18