30
23 Maart 838. Het is beweerd, dat de moord zelf aan den schrijver der
Vita Odulfi presbyteri (Monum. Germ. hist. Script. XV p. 358) nog onbekend
was; ten onrechte echter, want het blijkt niet dat met den „pastor", door
wiens „migratio ad caelestem patriam" de Utrechtsche kerk „viduata"
was, bisschop Frideric zelf bedoeld wordt. Het grafschrift van den bisschop
in den Oudmunster is gedrukt bij: Matthaeus, Fundationes. p. 65.
ALBERIC II (835/7-voor 845).
Alberic II, die een broeder van bisschop Frideric genoemd wordt,
(Odbertus, Passio Friderici, in Monum. Germ. hist. Script. XV p. 354)
komt voor als „Albricus episcopus" in eene oorkonde van 23 Maart 838
(Oudste cartularium. p. 31).
Hij moet overleden zijn voor 21 Maart 845, wanneer Hegihard als
bisschop voorkomt (Oudste cartularium. p. 22). Zijn sterfdag was 28
Augustushet necrologium van Oudmunster zegt„V Kal. Septembris
obiit Albricus episcopus Traiectensis" (Arch. v. h. aartsb. Utrecht. XI p. 370).
Hij is begraven in den Oudmunster bij zijnen voorganger. (Zie het graf
schrift bijMatthaeus, Fundationes. p. 65.)
EGIHARD (c. 845).
Van dezen bisschop is volstrekt niets bekend, dan alleen dit, dat hij
bisschop was ten tijde van de immuniteitsoorkonde van keizer Lotharius I
dd. 21 Maart 845 (Oudste cartularium. p. 22). In de oude bisschopslijst
(Bijdr. en meded. Hist. Gen. XI p. 485) wordt hij niet genoemd.
LIUDGER (c. 848voor 854).
Liudger wordt als bisschop vermeld in de oorkonde van keizer
Lotharius I dd. 12 Augustus 850 (Oudste cartularium. p. 33) of 848 volgens
de regeeringsjaren van den keizer (Parisot, Le royaume de Lorraine, p. 129 N).
Hij overleed op 21 (of 22) Februari: het necrologium van Oudmunster
zegt: „IX Kal. Martii obiit Lutgerus, episcopus Traiectensis" (Arch. v. h.
aartsb. Utrecht. X p. 305). Zie zijn grafschrift (met dat zijner voorgangers
Frideric en Alberic) bijMatthaeus, Fundationes. p. 65„Magnus Lugerus".
HUNGER (voor 854866).
Terwijl de laatste bisschoppen waarschijnlijk alleen in de bisschops-
Iijsten zijn opgenomen, omdat zij genoemd worden in de hun verleende
keizeroorkonden, betreedt men met Hunger weder vasteren bodemde
kronieken vermelden hem en ook van elders is hij bekend.
31
Niet onwaarschijnlijk is bij de „Hungarius indignus presbiter", die
voor bisschop Alberic II de oorkonde van 23 Maart 838 schreef (Oudste
cartularium. p. 31). Een bericht over zijne keuze („presbiter quidam
nomine Hungerus, qui quamvis esset aspectu deformis, tarnen non minus
merito quam opere claruit insignis") geeft de Vita Odulfi presbiteri (Monum.
Germ. hist. Script. XV p. 358). In de oorkonde van koning Lodewijk I
dd. 18 Mei 854 (Oudste cartularium. p. 16) treedt hij op als bisschop van
Utrecht, en nogmaals in die van koning Lotharius II dd. 2 Januari 858
(Oudste cartularium. p. 21), waaruit trouwens ook blijkt, dat de bisschop,
na de verwoesting van Trecht door de Noormannen, behoefte had aan een
toevluchtsoord en daartoe het klooster Odilienberg bij Roermond verkreeg.
Sedert wordt bisschop Hunger herhaaldelijk vermeld op concilies in
859 te Toul (Mansi, Sacrorum conciliorum collectio. XV p. 529), in 860
te Tusey (Mansi I.e. XV p. 561), in 862 te Aken (Mansi I.e. XV p. 611);
in 863 ontbreekt hij daarentegen te Metz (Monum. Germ. hist. Script. I
p. 376, 378). Maar wij bezitten uit het jaar 862 een brief aan hem van
bisschop Hincmar van Rheims (Migne, Patrologia. vol. 135 p. 223).
De Annales van St. Marie (Bijdr. en meded. Hist. Gen. XI p. 473)
zeggen: „866 Hungerus episcopus obit"; ook de bisschopslijst (l.c. p.
488) noemt dat jaar. Zijn sterfdag was de 22 Decemberhet necro
logium van Oudmunster zegt„XI Kal. Januarii obiit Hungherus, epi
scopus Traiectensis" (Arch. v. h. aartsb. Utrecht. XII p. 183). Omtrent de
begraafplaats van bisschop Hunger blijkt niets met zekerheidin October
1760 werd echter in de buurt van Breukelen eene steenen doodkist
gevonden, waarin men meende, dat het lijk van bisschop Hunger begraven
was. (Zie daarover: Arch. v. h. aartsbisd. Utrecht. XXI p. 213, XXII p. 313.)
ADALBOLD I (866—899).
Bisschop Adalbold (of Odilbald) wordt het eerst vermeld in een
schrijven van verschillende bisschoppen aan paus Adriaan II dd. 870
(bij: Floss, Die Papstwahl unter den Ottonen. p. 60): „Odilboldus Treice-
tensis episcopus". Den 27 September 873 is hij aanwezig op de synode
te Keulen bij de wijding van den Dom (Hartzheim, Concilia Germaniae. II
p. 359 „Ego Odilboldus Trajectensis ecclesie episcopus similiter"). Den
27 September 877 wordt hij vermeld in de verdachte oorkonde over de
stichting van het klooster Essen als „Athilboldus Traiectensis episcopus"
(Lacomblet, Urkundenbuch. I p. 36). Den 1 April 887 was „Odilbaldus
Traiectensis sedis episcopus" op het concilie te Keulen (Mansi, Sacror.
conciliorum collectio. XVIII p. 46). Hij wordt vermeld („Odilbaldus
Trectensis episcopus") in de op 890 gestelde Querimonia Egilmari episcopi
Osnabrugensis ad Stephanum papain (Erhard, Regesta hist. Westfaliae.
