Yehuda Amichai (1924-2000), veroorzaakte enkele jaren geleden eveneens veel opschudding. Ongeveer een jaar voor zijn dood werd Amichai benaderd door de Amerikaanse Yale University, die aangaf interesse te hebben in het archief van de Nobelprijskandidaat. Amichai beslootzijn archief te verkopen en liet zijn advocaat toestemming vragen om zijn archief legaal uit te kunnen voeren naar de Verenigde Staten. De directeur van het staatsarchief organiseerde een ontmoeting met de dichter en zijn advocaat en gaf aan dat het staatsarchief het materiaal wilde kopiëren alvorens hij Amichai toestemming zou verlenen zijn archief naar de Verenigde Staten te vervoeren. In de voorgestelde overeenkomst was de beperking opgenomen dat het materiaal pas na dertig jaar openbaar zou worden. Amichai ging hier echter niet mee akkoord en wendde zich tot de staatsarchivaris, die over de hoogste juridische autori teit beschikt met betrekking tot de archiefwet. De staatsarchivaris besloot af te zien van het recht om het materiaal te kopiëren, waarop het archief werd overgedragen aan de bibliotheek van de Yale University. Een jaar later, Amichai was inmiddels over leden, werd algemeen bekend dat het archief was verkocht en naar de Verenigde Staten was uitgevoerd. Dit leidde tot veel commotie in de Israëlische media, omdat Amichai algemeen werd beschouwd als een nationale dichter. De verkoop van zijn archief aan een buitenlandse bibliotheek werd gezien als een groot verlies, "a cultu ral treasure of the highest order left Israel," zo omschreef Haaretz de kwestie.50 Naar aanleiding van de affaires rond de archieven van Kafka en Amichai stelden de directeur van het Israëlische staatsarchief, Moshe Mossek, en de directeur van de afdeling dynamisch archief, liana Budowski, de archiefwet van Israël ter discussie. Zij wierpen de vraag op of het gerechtvaardigd was om het algemeen belang te beschermen door de uitvoer van waardevolle archiefbescheiden te voorkomen, ook als het raakt aan het recht van mensen om hun eigendom te verkopen en eraan te verdienen. "In other words, which is preferable - the national interest or the private one?"51 Tot slot Onder invloed van maatschappelijke en culturele verschuivingen is de aandacht voor het belang van het behoud van particuliere archieven in Nederland sinds het begin van deze eeuw toegenomen. In een tweetal rapporten concludeerden de Raad voor Cultuur en de Commissie Waardering en Selectie dat het behoud van particu lieren archieven teveel aan het toeval wordt overgelaten en dat nieuwe wetgeving nodig is om deze belangrijke bronnen voor onderzoek te bewaren. Ook elders binnen de overheid wordt het belang van beleid ten aanzien van het behoud van particuliere archieven onderstreept, zoals door minister J.P.H. Donner en staatssecretaris Halbe Zijlstra in de Archiefvisie. De huidige nadruk in overheidskringen op het maken van beleid biedt echter, zoals ik in dit artikel laat zien, een te eenzijdige oplossing voor de Nederlandse problema tiek rond particuliere archieven. Uit verschillende casussen in binnen- en buitenland blijkt dat voor het behoud van particuliere archieven de medewerking van eigenaren essentieel is. Het behoud zou veel meer bottom-up tot stand moeten komen, al dan niet ondersteund met wetgeving - terwijl nu de tendens vooral top-down gericht is. Door netwerken en lobbyen zal het draagvlak vergroot worden onder eigenaren van particuliere archieven, wat onmisbaar is voor de overdracht van deze archieven aan openbare archiefbewaarplaatsen. MAATSCHAPPELIJK EN PARTICULIER ARCHIEF 50 Ibidem 236. Aryeh Dayan, 'New chapter in a sad saga', Haaretz.com (08-11-2007), http://www.haaretz.com/ hasen/spages/919 549.html. 'Yale to Hold Memorial for Amichai, Acquires Israeli Poet's Papers', Yale University. Office of Public Affairs (13-10-2000), http://opa.yale.edu/news/article.aspx?id=3873. 51 Mossek en Budowski, 'Private Papers and Archives in Israel' 236. Moshe Mossek en liana Budowski presenteerden hun paper tijdens het congres van de International Institute for Archival Science (HAS) in 2007. 42 PETRA LINKS PRIVÉ PAPIEREN IN BEWARING 43

Periodiekviewer Koninklijke Vereniging van Archivarissen

Jaarboeken Stichting Archiefpublicaties | 2012 | | pagina 23