één naam in voorkomt, die van mijnheer José zelf,de archief klerk Maar de archivaris, zijn baas? Die blijft relatief onzicht baar, onbekend, onbemind. De onzichtbaarheid en onbekend heid van archivarissen in de fictie is moeilijk vast te stellen, 49 van de 60 'onderzochte' archivarissen zijn met naam en toenaam genoemd. Onbemindheid kan op meerdere manieren worden geduid. In de fictie leeft een aantal archivaris sen op de een of andere wijze a-sexueel. En ook stel ik vast dat een aantal archivarissen in hun directe omgeving wordt behandeld als noodzakelijk kwaad, ballast of anderszins. En daarmee ook als niet bepaald relevant, zoals archiefbedienden in De vleespotten van Egypte van Marnix Gijsen. Archivaris Sam Lowry die in de film Brazil van Terry Gilliam werkt bij het Ministerie van Informatie, department of records: "[r]ecords is a dead-end department it is impossible to get noticed". Tenslotte archivaris Konrad Kragenmayr wiens vijfentwintigjarig jubileum aan de aandacht van collega's ongemerkt voorbij gaat. Met alle gevolgen van dien zoals blijkt uit de titel van de roman van Hans Pfeifer waarin Kragenmayer optreedt: 7 Tote brauchen einen Mörder. Gelukkig zijn er ook legio archivarissen die wel met beide benen in de maatschap pij staan en ook als zodanig door die maatschappij worden gezien, aangesproken en gerespecteerd Soms worden zij zelfs op handen gedragen. Figuren dus die van belang zijn omdat hun wezen en hun eigenschappen kennelijk zodanig rele vant zijn (ook als is dat vaak van belang voor de plot van het verhaal)dat zij als een soort pontifex maximus functioneren als onmisbare schakel tussen informa- tiebehoeftige en de benodigde informatie. Voorbeelden hiervan zijn verschillende hooggeleerde heren, belast met archivistische, historische en/of genealogische arbeid of als vervaardigers van kronieken. Maar ook een archivaris als Anton Herbstetter die "het verleden verzamelt in kartonnen dozen" in de roman Seefrörne van Christof Hamann hoort hier toe. Of Max, die het "erfelijk materiaal" van een ongeneeslijke zieke beheert in Connie Palmen's De erfenis. PROFESSIE De archivaris in Been's De avonturen van den stadhuisklerk (illustratie doorJ.B. Heukelom) 82

Periodiekviewer Koninklijke Vereniging van Archivarissen

Jaarboeken Stichting Archiefpublicaties | 2010 | | pagina 84