Deze uitgezonderde overheidsinstellingen dienen wel informatie te leveren als het
gaat om corruptie of het schenden van mensenrechten. In het laatste geval
dient de centrale informatiecommissie of die van een deelstaat daartoe toestem
ming te verlenen.
De lijst van uitgezonderde overheidsorganisaties groeit nog steeds en veel
actiegroepen richten hier hun pijlen op. Zo werden op 28 september 2005
hieraan toegevoegd de Special Protection Group, de Defence Research and
Development Organization, de Border Road Development Board en de Financial
Intelligence Unit.66
De praktijk
Siddharth Srivastava schreef in de Jakarta Post: "In the few months of existence,
the Right to Information (RTI) Act has already engendered mass movements in the
country that is bringing the lethargic, often corrupt bureaucracy to its knees and
changing power equations completely"67 Inderdaad lijkt de wet een succes te zijn.
Dit komt voornamelijk door de vele actiegroepen. Zo voerden in juli 2006 maar
liefst 700 actiegroepen campagne om de Indiërs bewust te maken van hun recht
op informatie en hen bij te staan bij het doen van een informatieverzoek.
Informatiepunten werden opgezet bij belangrijke overheidsorganisaties in 47
steden, wat leidde tot 14.000 informatieverzoeken. Veel van deze indieners bleken
ambtenaar te zijn die vragen hadden over schorsingen, promoties en overplaat
singen.68 Naast de actiegroepen deed echter ook de (centrale) overheid relatief
veel aan informatieverstrekking.69
Voorheen klopten Indiërs vaak tevergeefs aan bij overheidsorganisaties als ze een
telefoonaansluiting of elektriciteit wilden hebben. Nu doen burgers vaak een
verzoek om informatie en binnen zeer korte tijd wordt dit geregeld. De overheids
organisatie kan enerzijds de informatie moeilijk vinden door een gebrekkige
records management en anderzijds is men bang dat corruptie en mismanagement
naar buiten komt.70
Een voorbeeld kan dit verduidelijken. De Ahmedabad Municipal Corporation legde
tien jaar geleden Narhari Maylankar een extra eigendomsbelasting op voor het
kantoortje in zijn woonhuis. Al meer dan tien jaar probeerde Narhari te achter
halen waar deze aanslag op gebaseerd was. Toen deed Maylankar een RTI-verzoek
en binnen twee dagen kreeg hij te horen dat hij jaarlijks de 250.000 roepies
(4.386 euro) niet langer hoefde te betalen.71
In de deelstaat Karnataka ontving de informatiecommissie 1500 klachten over
de uitvoering van de RTI-Act. Het betrof klachten over de weigering informatie te
geven of de traagheid waarmee dit gebeurde of het geven van misleidende of
incomplete informatie.72 De informatiecommissies gaan hierbij inderdaad over
tot het opleggen van boetes.73
OPENBAARHEID IN DE PRAKTIJK
66 Zie de 'circulars' http://righttoinformation.gov.in (geraadpleegd op 31 december 2006).
67 Siddharth Srivastava, 'Right to Information Act India's magic wand against corruption' Jakarta Post
31 augustug 2006 www.asiamedia.ucla.edu/article.asp?parentid=52046.
68 Ibidem.
69 Zie bijvoorbeeld http://righttoinformation.gov.in.
70 Swathi Shivanand, 'Bangaloreans assert their right to information', The Hindu 13 december 2006.
www.hindu.eom/2006/12/13/stories/2006121319820300.htm. (geraadpleegd op 1 januari 2007).
71 'Waiving extra tax', The Times of India 4 december 2006.
www.indiapress.Org/gen/news.php/The_Times_of_India/400x60/0. (geraadpleegd op 2 januari 2007).
152
