Familieportret, Brussel, mei 1993.
ook andere taken. Zo hielp ik de ICT-
afdeling en externe auditors, die
speciaal uit een ander gebied van de
wereld overkwamen, aan gegevens.
Werken bij de OPCW was een bijzondere
ondervinding. Als ik nu hoor wat deze
organisatie in de wereld bereikt, dan
ben ik er trots op dat ik - hoe minimaal
ook - daaraan heb mogen bijdragen.
Op een zeker moment wilde ik dichter
in de buurt van mijn kinderen werken.
In september 1996 kon ik bij Post en
Archiefzaken van de gemeente Leiden
terecht. Voor het eerst leerde ik in de
praktijk met de code VNG werken en
- heel bijzonder - collega's bij de voor
naam te noemen. Ik was vanuit de
militaire wereld en OPCW niet gewend
om oudere personen te tutoyeren, laat
staan stukken in heldere en begrijpelijke
taal te schrijven. Om me in de gemeen
telijke organisatie te verdiepen, ging ik
naar de Bestuursacademie. Bij de Archief-
school en SOD volgde ik cursussen op het
gebied van archiefbeheer. Tussendoor
haalde ik enkele modules van de Open
Universiteit. Voor een opdracht van de
Bestuursacademie kwam ik in contact
met de archiefinspecteur van het toen
malige Gemeentearchief Leiden.
Toen ik de gelegenheid kreeg om de
overstap naar het Leidse gemeente
archief te maken, greep ik die kans met
beide handen aan. Ik werd aangesteld
als medewerker inspectie, maar daarvoor
moest wel een diploma op het gebied
van klassiek inventariseren gehaald
worden, evenals een cursus oud-schrift.
En dus ging ik naar Woerden om een
VVA-opleiding te volgen en naar het
Haags gemeentearchief voor de cursus
Paleografie.
Inmiddels werk ik al meer dan 14 jaar
bij Erfgoed Leiden en Omstreken en
hebben mijn leidinggevende en ik voor
veel uitdagingen gestaan: het inspec-
teren in de eigen gemeente en regio is
anders aangepakt, evenals de acquisitie
van particuliere archieven. Gaandeweg
werden steeds meer vrijwilligers
betrokken bij lopende of nieuwe pro
jecten. De vrijwilligersgroep groeide van
circa 10 naar meer dan 80 personen. Het
was een chaotische maar leerzame tijd
waarbij behoud, beheer en beschikbaar
stellen van archieven en collecties onze
kernwoorden waren.'
Je bent archiefinspecteur. Inspectie lijkt
mij een vak apart. Je moet talent hebben
om op een diplomatieke manier mensen
te overtuigen van je gelijk. Daarnaast
moet je ook nog eens accuraat zijn.
Herken je jezelf in deze eigenschappen?
'Ik ben geen indrukwekkende verschij
ning, heb de lichaamslengte van mijn
moeder geërfd [lacht, red.] en dan ben
ik ook nog een vrouw in een vakgebied
waar mannen de overhand hebben (niet
verkeerd bedoeld). Tot twee jaar
geleden was er geen speciale opleiding
voor archiefinspecteurs. Ervaring deed ik
op door in het veld te werken. We gingen
regelmatig op inspectie en betrokken de
provinciale archiefinspectie vaak bij ons
werk. Mijn kennis en ervaring van het
moderne archief heeft geholpen om een
brug te slaan tussen collega's die met
een dynamisch en semistatisch archief
werken en het gemeentearchief. Uit
eigen ervaring wist ik dat veel DIV-
medewerkers geen idee hadden van wat
er zoal bij een archiefinstelling gebeurt,
waarom dossiers bij overbrenging aan
bepaalde eisen moeten voldoen. Door
het geven van presentaties en rondlei
dingen, ook voor andere ambtenaren,
Boven: schermen met de jeugd, Leiden, 1999. Rechts: schermwedstrijd Lara en Edgar Louwerse,
Den Haag, 2001.
nummer 2 2014 35
