Het feitelijke programma wordt in
overleg met de collega ter plaatse
opgesteld, want die heeft de beste
contacten. Het programma moet in
beginsel kostendekkend zijn. Soms is er
een subsidie, zoals de betaling van een
ontvangst of lunch. Sinds een aantal
jaren compenseren we de kleine 'winst'
van het ene jaar met het kleine 'verlies'
van het andere, zodat de deelnemers
bijdragen niet al te zeer schommelen.
Strikte criteria om te mogen deelnemen
zijn er niet. In feite staat deelname open
voor iedereen die inhoudelijk met (over
gedragen) archieven werkt, dat wil
zeggen archieven beheert, toegankelijk
maakt of daar inlichtingen uit verstrekt.
Het is dus niet gericht op mensen die
zich bezighouden met lopend archief.
Gemiddeld zijn er tussen de veertig en
vijftig deelnemers, meestal zeer trouw
in opkomst. Ook enkele gepensioneerde
collega's zijn van de partij. Die blijven
welkom. Omdat er toch een min of
meer vaste kern bestaat, hebben de
bijeenkomsten ook iets van een jaarlijks
weerzien. Men vindt elkaar heel snel, of
het nu gaat om de gemeenschappelijke
interesse voor een bepaald type
archieven, of archieven met grensover
schrijdende inhoud of historisch
onderzoek.'
'Afgelopen voorjaar was Duitsland aan
de beurt en hebben we - in samenwer
king met de collega's van het Landschafts-
verband Rheinland en de archivaris van
Monschau - een dag doorgebracht in
deze bekende toeristenplaats in de Eifel.
WÏMi H
Na de lunch hebben we een bezoek
gebracht aan 'Das Rote Haus', het statige
patriciërshuis van de ondernemersfamilie
Scheibler uit de achttiende eeuw, dat is
ingericht als museum voor de deftige,
burgerlijke wooncultuur uit de acht
tiende en negentiende eeuw.
De Scheiblers zijn als fabrikanten en
handelaren belangrijk voor de geschie
denis van de textielindustrie in deze
regio. In het museum worden nog de
stalenboeken van stoffen bewaard.
Daarna volgde een rondwandeling door
het stadje en een bezoek aan de
historische burcht.
Ter afsluiting was er, na een kort bezoek
aan een historische mosterdmolen, een
diner in bijpassende stijl met allemaal
gerechten die op de een of andere
manier met mosterd te maken hadden.
In opperbeste stemming keerde iedereen
weer huiswaarts, met de wens van weer
zien, misschien tussentijds maar
tenminste het volgend jaar. De aan
wijzing van een organiserend archief
was dit keer niet nodig. Een collega uit
Hasselt meldde zich spontaan om ons
volgend jaar in haar nieuwe archief te
ontvangen.'
Rondleiding door Weert, BeNeDeLim 2009 (foto Erfgoedcluster Weert, Gemeentearchief Weert).
U bent de coördinator maar niet de
organisator van de jaarlijkse bijeen
komst. Wat is uw taak? Wat doet de
organiserende partij?Zijn er voor
waarden aan deelname verbonden?
'Het is historisch zo gegroeid dat de
coördinatie lag bij het vroegere rijks
archief in Limburg en de rijksarchivaris in
Limburg was de officieuze voorzitter. Dat
bleef ook zo sinds het samengaan met
het vroegere gemeentearchief van
Maastricht in het Regionaal Historisch
Centrum Limburg. Een echte organisatie
is er niet. We vergaderen nooit, er is
geen bestuur, we kennen geen contributie
en er worden geen ledenlijsten bij
gehouden. En desondanks kennen we
stabiliteit en continuïteit.
Ieder jaar is een ander land aan de beurt
en tijdens die bijeenkomst wordt
ondemocratisch een vrijwilliger aan
gewezen voor de organisatie van
volgende jaar. Iedereen komt een keer
aan de beurt. De convocatie wordt bij
het Regionaal Historisch Centrum Limburg
gemaakt. Ik zorg voor de contacten met
de collega waar een bijeenkomst wordt
gehouden, houd de aanmeldingen bij en
zorg tijdens de conventies voor de
representatieve aspecten. Vaak worden
we ontvangen door iemand van het
gemeentebestuur. Op zich is dat voor
ons eervol, maar ik heb gemerkt dat het
ook voor de organiserende collega
belangrijk kan zijn om zich met een
respectabel gezelschap te presenteren
bij zijn of haar eigen gemeentebestuur.
Het is misschien toch een vorm van
solidariteit binnen een beroepsgroep
en archief komt dan toch even in de
politieke belangstelling.
Kunt u iets vertellen over de laatste
bijeenkomst in Monschau?
In het stadsarchief van Sint-Truiden,
BeNeDeLim 2011 (foto part. coll.).
Kijken naar nieuwe Romeinse huizen tijdens de
BeNeDeLim 2010 in Xanten (foto part. coll.).
's Morgens werden we door stads
archivaris Bernd Lauffer ontvangen in
het kleine stadsarchief, een eenmans
bedrijf maar wel modern ondergebracht
in een historisch pand. Het is verhelderend
voor de eigen situatie om te zien hoe in
het aangrenzende buitenland weer heel
andere opvattingen bestaan over
archiefopslag en dienstverlening.
Fransien Smeets redacteur Archieven
blad en collectiebeheerder Gemeente
archief Weert.
nummer 10 2013
35
