Verleden, heden en toekomst Bangladesh Archives Records Management (1995-2015) Met een paar korreltjes gist verander je de structuur van een massa deeg. Met dat idee in het achterhoofd begon archivaris Floor Geraedts in 1995 een samenwerking van Bangladeshi hoogleraren en archiefmensen om 'iets' te doen aan archiefzorg, archiefopleiding en archiefbewustwording. Het resultaat mag er zijn. In maart 1999 besloot de Kring van Zuid Hollandse Archivarissen om het project Bangladesh Archives Records Manage ment (BARM), gericht op archief ontwikkeling in Bangladesh, financieel te ondersteunen. Inmiddels is het project 'geadopteerd' door de Koninklijke Vereniging van Archivarissen in Nederland. In Bangladesh zelf heeft het project meer structuur gekregen door de oprichting van de BARM Society, met daarin onder meer vertegenwoordigers van het Nationaal Archief in Dhaka en de Universiteit van Dhaka. De activiteiten van BARM bestaan voor namelijk uit het organiseren van een jaarlijks bezoek (2-3 maanden) van Floor Geraedts en anderen (bijvoorbeeld Sigfried Janzing) aan Bangladesh, waarbij ter plaatse een intensief programma wordt uitgevoerd onder meer gericht op opleiding. Voorgeschiedenis Na een bloedige strijd werd Bangladesh, sinds 1946 een 'provincie' van Pakistan, in 1971 onafhankelijk. Sjeik Mujibur Rahman van de sociaaldemocratische Awami League keerde uit Pakistaans gevangen schap terug om gestalte te geven aan de toekomstverwachtingen van 75 miljoen Bengalen. In drieënhalf jaar tijd zwichtte een moeizaam op gang gekomen parle mentaire structuur onder de druk van bestuurlijke wanorde, een van criminaliteit en corruptie doordesemde politiek, economische chaos en uitzonderlijk natuurgeweld. Uit de reeks machtswisse lingen volgend op de militaire staatsgreep - en de moord op praktisch de hele familie van sjeik Mujib Rahman - van 15 augustus 1975 verrees een nieuw Bangladesh onder de leiding van generaal Ziaur Rahman. Zijn verdienste was dat hij althans gedurende de jaren 1975-1981 enige eenheid in het hopeloos verdeelde land bracht en enige economische voor uitgang mogelijk maakte. De verdeeldheid onder de Bengalen had alles te maken met de tegenstellingen tussen seculieren en islamisten, tussen voorstanders van de onafhankelijkheid en aanhangers van Pakistan enzovoorts. Na een episode van grote politieke instabiliteit en dictatoriale gezagsuitoefening (1981-1990) begon met het verdrijven van de militaire leider Hossain Mohammed Ershad in 1990 een periode van parlementair bestuur. De verkiezingen voor organen van de nationale, regionale en lokale overheden zijn steeds opnieuw een bron van heftige tegenstellingen, electoraal geknoei en forse geweldpleging, maar tot op heden Goed bestuur BARM beoogt in Bangladesh een wezenlijke bijdrage te leveren aan ontwikkelingssamenwerking door het stimuleren van 'goed bestuur': gelijkheid van de burger in plaats van willekeur, Floor Geraedts en René Spork I Zonder goede bevolkingsadministratie kun je geen verkiezingen organiseren, geen belasting heffen. Zonder een goed inge richte informatiehuishouding kun je geen rekening en verantwoording afleggen en kunnen burgers hun recht niet halen. 'Goed bestuur' is dan niet mogelijk, corruptie helaas wel. Daarnaast spelen archieven een rol als het geheugen van de samenleving, van groot belang voor de geschiedenis. Het Nationaal Archief van Bangladesh, Dhaka, 2008 (foto's part. coll.). blijken de democratische instellingen voldoende levensvatbaar. Het formele idee van een onafhankelijke rechtspraak wordt allerwege toegejuicht, maar bestuur en politiek neigen voortdurend tot beïnvloeding van de rechtspraak. De corruptie lijkt toe te nemen, maar tegelijkertijd krijgt ook de weerstand ertegen meer aandacht en gewicht. Het presidentschap van Bangladesh is een grotendeels ceremoniële positie; de macht ligt bij de minister-president die het hoofd van de regering is. De president wordt iedere vijf jaar gekozen door het parle ment. De president benoemt de leden van de hoogste rechtbank, het Supreme Court. 26 2013 nummer 10

Periodiekviewer Koninklijke Vereniging van Archivarissen

Archievenblad | 2013 | | pagina 26