'Ik ben bang dat de overheid zich in de toekomst steeds minder zal kunnen verantwoorden' In gesprek met Ingmar Koch In eerste instantie lijkt het bijna overbodig om Ingmar Koch, interbestuurlijk toezichthouder archieven in Noord-Brabant, te interviewen. Veel van het 'leven en werken' van deze bekende verschijning op Archief 2.0 is natuurlijk op internet te vinden. Hoogste tijd voor de onbelichte kanten. 'Alles wat u altijd al had willen weten over Ingmar Koch, maar nooit door Google gevonden werd.' Floortje Tuinstra Burgerlijke Stand Portretfoto gemaakt door Martin van der Steen bij het afscheid van het bureauhoofd Interbestuurlijke Betrekkingen en Toezicht (overige foto's part. Tot afgelopen jaar besloeg je werk gebied als interbestuurlijk toezicht houder behalve Noord-Brabant ook Limburg. Dan ben je dicht bij je roots gebleven. Althans, LinkedIn en Schoolbank.nl verraden een school jeugd in Ulestraten en Meerssen. Kom je uit een echte Limburgse familie? 'Ach, echt Limburgse familie... Ik ben geboren in Ulestraten en heb daar ook tot mijn achttiende gewoond. Mijn moeder komt uit Meerssen, mijn vader uit Maastricht en het Limburgs dialect In de douche bij oma, 1975. waar ik in ben opgevoed, is mijn 'interne dialoog-taal'. Als kind heb ik ook vol overgave carnaval gevierd, vooral omdat mijn ouders dat heel fanatiek deden. In die zin ben ik wel 'echt' Limburgs. Maar aan de andere kant heb ik ook vanaf het moment dat duidelijk werd dat ik zou gaan studeren, besloten dat ik dat in Amsterdam zou gaan doen. Dat is een heel 'on-Limburgs' besluit. Van mijn eindexamenjaar gingen maar zes of zeven mensen naar Amsterdam. De meesten gingen naar Nijmegen, Eindhoven en Maastricht. Daarnaast heb ik een hekel aan het Calimero-gevoel dat je vaak in Zuid-Limburg tegenkomt. Dat ik nu weer in Meerssen woon, is meer toeval dan opzet. Mijn vrouw Hanneke heeft een tijdje in Rotterdam gestudeerd, maar moest in haar derde jaar stoppen vanwege haar gezondheid. Ze is toen weer bij haar ouders gaan wonen. Naderhand kreeg ze een baan bij de gemeente Meerssen en zo zijn we daar blijven hangen. Niet dat ik eigenlijk ergens anders zou willen wonen. We hebben het hier erg naar onze zin en ik vind het eigenlijk ook wel leuk dat de vroegere buurman van mijn oma 'daag jong' tegen me zegt als ik hem op straat tegenkom.' Zijn er in je prille jeugd al enige aanwijzingen voor een latere carrière op het terrein van procesgebonden informatie? Wat deed je het liefste in je vrije tijd? 'Nee, in mijn jeugd wees niets erop dat ik in de archieven terecht zou komen. Ik had geen grote verzamelneigingen, al heb ik wel een hele tijd van die sinaasappelpapiertjes gespaard. En nu ik erover nadenk, ik ontdekte toen al snel dat je aan de nummers op de papiertjes kon zien van welke producent de sinaasappels afkomstig waren. Ik heb dat nummer toen ook gebruikt om de papiertjes te ordenen. Ik kwam de klappers laatst nog tegen bij mijn moeder op zolder en zag dat ik zelfs op de computer een index had gemaakt. Verder deed ik de normale kinder- dingen: buiten spelen, binnen spelen en een beetje sporten. Ik heb getennist en 30 2013 nummer 8

Periodiekviewer Koninklijke Vereniging van Archivarissen

Archievenblad | 2013 | | pagina 30