'Je moet zorgen dat je erbij bent
wanneer processen ontworpen
worden'
e visie van Marens Engelhard
a
Tijdens de KVAN-dagen 2013 sprak Marens Engelhard het
archivarissencorps meerdere malen toe. Niet alleen als directeur
van het Stadsarchief Amsterdam en gastheer, maar ook als
gediplomeerd archivaris en voorzitter van BRAIN. Dat alles
na drie jaar dienst in het archiefwezen. Een interview in het
Archievenblad kon natuurlijk niet uitblijven.
is daarvan bewijs, maar het helpt ook dat
ik geschiedenis heb gestudeerd. Het is een
van de redenen geweest om naar het
Stadsarchief te gaan. Misschien dat ik juist
daarom langer blijf. Gemiddeld heb ik tot
nu toe om de drie jaar van opdracht of
baan gewisseld. Nu ben ik voor vijf jaar
benoemd en als ik de gelegenheid krijg,
blijf ik graag wat langer. Dit is een
prachtbaan die absoluut een speciale
motivatie geeft.'
Ruud Yap I
Marens Engelhard: 'Die spanning tussen
erfgoed en actuele archivering ervaar ik
helemaal niet' (foto Sjoerd Knibbeler).
In je curriculum vitae lees ik dat je
eerste studie Moderne Aziatische
Geschiedenis was. Voelde het directeur
schap van het Stadsarchief na een
loopbaan in de 'administratie' als
thuiskomen?
'Ik heb verschillende posities bekleed. Ik
ben begonnen als consultant in allerlei
ontwikkelingsprojecten, heb een tijd voor
het ministerie van Economische Zaken
gewerkt en heb veel interim-manage
ment binnen de stad Amsterdam gedaan,
gericht op verandering en het inrichten
van processen. Dat waren uitdagende
opdrachten, maar ik was veelal niet
inhoudelijk bezig. Vaak kon dat niet en
het werd ook niet gevraagd. Het Stads
archief geeft mij daarentegen wél een
kans om ervaring en inhoud te combi
neren. Het volgen van de archiefopleiding
Als volgende vraag had ik je willen
vragen waarom je de overstap hebt
gemaakt van administratie naar
archief, maar die vraag is eigenlijk al
beantwoord.
'Het is een uitdagende management
taak en daar waag ik mij al jaren aan.
Het voornaamste verschil dat ik zie, is
dat ik meer dan normaal een inhoudelijke
interesse heb in het vakgebied. Een over
stap zou ik het dus niet willen noemen.'
Ik vraag het als archivaris. We hebben
het vaak over de Januskop binnen het
archiefwezen: twee verschillende
werelden.
'Die spanning tussen erfgoed en actuele
archivering ervaar ik helemaal niet. Het
zijn twee billen op één stoel. De Janus
kop is wat het is. Daar zit geen spanning
die je goed moet uitleggen. Het een
komt uit het ander voort: zonder de
administratie is er geen (archief)erfgoed.
Het rekening houden met meerdere
aspecten en contexten is een noodzake
lijkheid die niet altijd wordt gevoeld.
Dat moet je uitleggen.'
nummer 7 2013 19
