Voor wie doen we het eigenlijk? we hijgerig achter onze fans aanlopen? Soms vragen we zelfs om een rapport cijfer, zie de jaarverslagen. Of kunnen we mee-ademen met de maatschappij- in-beweging, waarin wij als dynami sche organisatie lucht geven aan mensen met een informatiebehoefte? Dat vind ik nu echt leuk. worden veel bekeken. Ook staan archieven in de belangstelling als er iets flink fout is gegaan: bij overheden, bij instellingen, in de behandeling van mensen, in religieuze kringen en noem maar op. Gelukkig hebben we de archieven nog. Als het goed is, tenminste. Ook dat wordt 'geliked', zelfs al is het niet leuk. Ik hoorde pas iemand zeggen dat de bezoekerscijfers van de fysieke studiezaal opgeleukt werden door ook de digitale bezoeken te vermelden. Archieven zouden - zo dacht die persoon - betaald worden aan de hand van bezoekerscijfers. Gelukkig is dat niet het geval, maar in de publieks versies van de jaarverslagen zie je wel die 'leukheidstrend' hoge ogen gooien. In zekere zin is het inderdaad ook wel een van onze pijlers in de samenleving dat archieven gezien en erkend worden als belangrijk en waardevol. 'Geliked' worden. Het bestaansrecht van archieven is breder, maar als niemand waarde hecht aan dat bestaansrecht hebben de archief diensten toch wel een probleem. Voor wie doen we het eigenlijk? Voor deze mensen. En voor de kinderen van wie wij willen dat ze opgroeien met de wetenschap dat in archieven heel veel te vinden is. Dat democratie en vastlegging van gegevens bijzonder en spannend is. Vrijheid geef je door, democratie ook, archieven ook. Sinds kort draait er bij ons in het Zeeuws Archief een programma waarin iedere maandag schoolklassen in het archief komen en daar een project doen over de Burgerlijke Stand. Het lijkt in het begin wel een zwembad, zo kwettert alles door elkaar van pure verbazing. En al heel snel raken ze stil als ze de harde kant van het leven in de Burgerlijke Stand tegenkomen: een leeftijdgenootje, verdronken bij de Watersnoodramp van 1953. Voor deze kinderen doen we het. De laatste tijd hebben archiefdiensten niet te klagen over aandacht. Niet alleen de recente opneming van de Acte van Abdicatie in het Nationaal Archief kreeg aandacht, maar de tv-programma's over mensen met beroemde of beruchte voorouders Zoals in een van de recent verschenen publieksjaarverslagen staat: 'Door het verhaal van de geschiedenis te vertellen, verbinden we inwoners van de stad en provincie met elkaar en met hun omgeving.' Hannie Kool-Blokland Column Publieksbereik is een hot item bij archieven. Het publieksbereik heeft een geweldige vlucht genomen door de mogelijkheden van digitale communicatie. Dit is een open deur, maar toch loop ik door die open deur heen om onder ogen te zien voor wie we het eigenlijk doen. We kunnen het wereldwijde publiek niet meer aan de infobalie in de ogen kijken en vragen wat het eigenlijk precies van ons wil. Er is al wel onder zoek gedaan naar wie het nieuwe publiek nu eigenlijk is, maar toch blijft het vaak zoeken op wie wij - archief diensten - ons willen richten en wat men van ons wil. Dat geldt voor de digitale communicatie, maar evenzeer voor ons fysieke publieksbereik: welke groepen halen we graag voor welke activiteiten in huis? Hoe 'leuk' maken we archieven en waarom? Om onze verantwoordelijkheid in de democratische rechtsstaat te beves tigen? Of om publiek te hebben dat ons kan 'liken'? Dat is te zwart-wit gedacht, want we nemen gewoon het goede van twee werelden. Veel archiefdiensten komen nu met hun jaarverslagen naar buiten. Het is heel interessant om te zien welk beeld zij naar buiten willen brengen. Waar zijn ze trots op? Vrijwel alle archiefdiensten maken een publieks versie van hun jaarverslag; fraai opgemaakt met foto's van enthousiast publiek, met lichte, aansprekende onderwerpen, film, eten, school programma's, muziek, quiz enzovoorts. Het zwaartepunt ligt onmiskenbaar bij activiteiten die het grote publiek aanspreken. Proberen we niet zodanig de gunst van de klant op te zoeken dat Hannie Kool-Blokland directeur Zeeuws Archief. Tekening: Peter Vlot. nummer 6 2013 33

Periodiekviewer Koninklijke Vereniging van Archivarissen

Archievenblad | 2013 | | pagina 33