bij LAC werken. De code is door hun
baas opgelegd. Hij is afgeleid van een
gedragscode voor Canadese top
ambtenaren die vorig jaar zodanig is
verbreed dat hij op bijna alle ambtenaren
kan worden toegepast.
Zowel de LAC-code als de ICA-code zijn
impliciet of expliciet gebaseerd op de
bevordering van democratische begin
selen, respect voor het publiek en het
handhaven van een hoge kwaliteit van
dienstverlening. Maar waar in de ICA-code
het vertrouwen van het publiek in de
archivaris het belangrijkste doel is, gaat
het in de LAC-code om het vertrouwen in
de overheid en haar ambtenaren.
De ICA-code benadrukt de onpartijdig
heid van de archivaris, terwijl de
LAC-code loyaliteit aan de centrale
overheid aan dezelfde archivarissen
oplegt, om onpartijdige dienstverlening
aan het publiek te garanderen.
De ICA-code benadrukt de voordelen
en de noodzaak van kennisuitwisseling,
terwijl de LAC-code de risico's ervan
benadrukt. De ICA-code bestempelt de
uitwisseling van kennis en expertise
onder archivarissen en met de leden van
andere professies als een professionele
plicht. De LAC-code waarschuwt de
LAC-medewerkers dat activiteiten als het
bijwonen van conferenties, het over
dragen van kennis, het lidmaatschap
van besturen en redacties worden
beschouwd als risicovolle activiteiten
voor LAC en zijn employees, en hetzelfde
geldt voor alle andere activiteiten die
LAC-medewerkers buiten werktijd
Protesten
Met veel dedain behandelde
hij de archivarissen, biblio
thecarissen en techneuten
die zijn ideeën handen en
voeten moesten geven.
ontplooien en die door de leiding van
LAC als ongewenst zouden kunnen
worden aangemerkt. Voor die activiteiten
is de voorafgaande toestemming van de
baas vereist.
'De kwestie Caron is niet alleen een Canadese kwestie'
(coll. Library and Archives Canada).
door een zorgvuldig door hem geselec
teerde groep mensen die van archieven
of technologie geen kaas hadden
gegeten en die het woord 'digitalisering'
op een magische en retorische manier
gebruikten om het gemakkelijker aan
het publiek te kunnen verkopen: digita
lisering zou alles eenvoudiger, goed
koper en minder arbeidsintensief
maken.
De meeste verontwaardiging en het
meeste verzet riep Caron op door de
invoering op 31 december 2012 van een
ethische code voor de medewerkers van
LAC. Deze Library and archives code of
conduct, values and ethics is een regeling
die deel uitmaakt van de arbeidsvoor
waarden van iedere LAC-medewerker.
Wie zich niet volgens die code gedraagt,
kan disciplinaire maatregelen verwachten.
Bovendien is de code van toepassing op
mensen die voor het LAC werken maar
geen dienstverband hebben, zoals
stagiairs. Het problematische van deze
code voor de LAC-archivarissen wordt
duidelijk als we hem vergelijken met de
ICA Code of ethics, waarnaar deze
archivarissen - voor zover zij lid zijn van
een van de Canadese beroepsvereni
gingen van archivarissen - zich ook
hebben te gedragen.
Beide codes verschillen sterk van
karakter. De ICA-code is een gedragscode
voor individuele beroepsbeoefenaren,
professionals die de code zelf hebben
opgesteld en zich er vrijwillig aan
hebben onderworpen. De LAC-code is
een gedragscode voor ambtenaren die
De bekendmaking van Caron dat deze
code zou worden ingevoerd, leidde tot
heftige protesten. Die protesten richtten
zich uiteraard in de eerste plaats tegen
de bepaling over de risicovolle activi
teiten. Archivarissen en hun beroeps
verenigingen betoogden dat deze inperking
van de vrije uitwisseling van ideeën en
de vrije deelname aan redacties van
tijdschriften en lidmaatschappen van
besturen, de grondslag onder hun bestaan
als onafhankelijke professie wegsloeg.
Er werden vragen over gesteld in het
Canadese parlement, maar de betrokken
minister verklaarde dat niet hij maar
Caron verantwoordelijk was voor de
invoering.
Nu hebben werkgevers - of dat nu over
heden, culturele instellingen of private
ondernemingen zijn - het recht om van
hun medewerkers te vragen dat zij de
doelstellingen van de organisaties bij
wie ze in dienst zijn onderschrijven en
de middelen gebruiken waarmee die
organisaties hun doelstellingen willen
bereiken. Maar professionals moeten de
richtlijnen die zij voor hun professionele
handelen hebben vastgesteld in conflict
situaties kunnen laten prevaleren. Die
richtlijnen zijn immers - als we de
algemene professionele omgangsvormen
buiten beschouwing laten - afgeleid van
de beginselen van de eigen discipline,
waarmee de professionals de kwaliteit
en de waarde van hun diensten aan de
individuele cliënt en de samenleving als
geheel denken te kunnen garanderen.
De cliënt moet er vanuit kunnen gaan
dat de diensten waar hij gebruik van
maakt, voldoen aan de hoogste kwaliteits
eisen en dat de kwaliteit ervan niet wordt
beïnvloed door andere verplichtingen of
nummer 6 2013 31
