De kwestie Caron
en de verhouding tussen
BRAIN en KVAN
dl
Veel Canadese archivarissen slaakten een zucht van verlichting toen ze het nieuws hoorden: Daniel
Caron is op 15 mei jongstleden afgetreden. In dezelfde maand waarin BRAIN bekendmaakte te willen
fuseren met onze beroepsvereniging, legde hij zijn functie neer als directeur van Library and Archives
of Canada (LAC) en daarmee ook zijn functies als National Librarian en National Archivist.
Digitaliseringsstrategie
Caron declareerde twee
keer zoveel als zijn eigen
minister.
Caron stelde al zijn keuzes en koers
wijzigingen in het teken van zijn digita
liseringsstrategie. Door een te grote
aandacht voor analoog materiaal had
LAC volgens hem de aansluiting met het
grote publiek verloren. Digitalisering
moest de activiteiten van LAC weer beter
laten aansluiten bij zijn omgeving. Maar
wat die digitaliseringsstrategie nu precies
inhield, kon Caron niet duidelijk maken.
Een digitale infrastructuur die zijn ideeën
over digitale preservering zou moeten
Vervreemden
Het personeelsbeleid van Caron, die
geen archivaris of bibliothecaris was
maar econoom, werd gekenmerkt door
systematische deprofessionalisering.
In de drie jaar waarin hij over LAC het
bewind voerde, slaagde hij erin zich
volledig te vervreemden van zijn
professionals. Met veel dedain behan
delde hij de archivarissen, bibliothe
carissen en techneuten die zijn ideeën
handen en voeten moesten geven.
Volgens Groover liet hij zich adviseren
Theo Thomassen I
Carons positie was onhoudbaar geworden
door zijn hoge declaraties. Hij bleek in
2012 op kosten van de belastingbetaler
voor 15.000 Canadese dollars een
driejarige privécursus Spaans te hebben
besteld. Voor zakendiners en voor reis- en
verblijfkosten had hij, zowel in 2010 als
in 2011, $87,000 gedeclareerd, twee
keer zoveel als wat zijn eigen minister
declareerde. Maar zijn excessieve
declaratiegedrag was niet meer dan een
aanleiding. De eigenlijke reden van zijn
vertrek was de alsmaar aanzwellende
kritiek op zijn beleid en een algemeen
gebrek aan vertrouwen onder zijn eigen
medewerkers, het brede archief- en
bibliotheekveld en de historische wereld.
Caron had bij zijn benoeming in 2009
een bezuinigingstaakstelling van $10
miljoen meegekregen. Door de manier
waarop hij die taakstelling probeerde te
realiseren, joeg hij al gauw niet alleen
zijn eigen archivarissen en bibliothe
carissen, maar ook alle andere Canadese
cultuurinstellingen tegen zich in het
harnas. Hij ontsloeg een belangrijk deel
van zijn personeel, verminderde de
subsidies aan kleinere archieven in
Canada, verlaagde het budget voor de
acquisitie van historische documenten
van $385,461 in 2008-09 tot 0 in
2011-12 en $12,000 dit jaar. Ook maakte
hij een eind aan het interbibliothecair
ruilverkeer dat de rijke collecties van het
LAC voor alle Canadezen toegankelijk
moest maken. En tot verbijstering van
alle Canadese archivarissen draaide hij
op 30 april 2012 ook het National
Archival Development Program de nek
om. In dit programma verdeelde de
Canadese Archiefraad namens het LAC
$1.7 miljoen dollar over de archiefraden
in de tien provincies en twee territoria
van Canada, zodat deze de plaatselijke
gemeenschappen konden ondersteunen
bij het veiligstellen van hun documen
taire erfgoed. Het programma was door
enthousiaste archivarissen ontwikkeld
op basis van het door Terry Cook
ontwikkelde concept total archives, en
had in zijn vijfentwintigjarig bestaan in
de rest van de wereld veel bewondering
geoogst.
Daniel Caron (foto Chris Mikula, 'Ottawa Citizen').
ondersteunen, kwam niet van de grond.
Myron Groover, archivaris en specialist in
digitale preservering, sprak in de Ottowa
Citizen van 3 mei 2013 nog van een
vage, retorische vertragingstactiek, die
in schril contrast stond met de realiteit:
de barre werkelijkheid was dat Caron
veel van het digitale werk bij het LAC
door bezuiniging en inkrimping tot
stilstand had gebracht.
30 2013 nummer 6
