Onwelriekend i- «fcfr niet zo verspreid en de gehele ruimte vult. Maar ja, om hem behoorlijk te woord te staan en fatsoenlijk te helpen, moet je wel bij hem in de buurt komen en dat is haast niet te harden. Nog zo'n bekend type: een op het oog beschaafde en keurig verzorgde oudere heer, netjes in pak inclusief stropdas. Maar zodra je een gesprek aanknoopt, blijkt het heerschap penetrant uit zijn mond te rieken. Het enige verschil met het eerder beschreven type is dat zijn lucht zich Met veel extra service probeer je haar verzadigingspunt van informatie zoveel mogelijk naar voren te halen, in de hoop dat ze snel weer vertrekt. Omdat je een goede vakkracht bent lukt dat dan uiteindelijk ook wel, maar elk kwartier is er één teveel. Daarna is het zaak alles even tegen elkaar openzetten, met het gevaar van kouvatten, hoewel dit soort stank zich moeilijk laat verdrijven. Gerrit Kouwenhoven Column Het leven van een studiezaal medewerker gaat soms niet over rozen. Om bij dit gezegde te blijven: het leven van een studiezaal medewerker gaat soms niet over welriekende rozen, doch over het tegendeel. Wat ik daarmee bedoel? Nou, dat moge duidelijk zijn: sommige bezoekers stinken! Ze is goedlachs, dat wel. Ze wordt vergezeld door haar vader die kennelijk geen enkele moeite met de atmosfeer heeft. Hij zal er intussen aan gewend zijn en echte vaderliefde verdraagt alles, zullen we maar zeggen. Je kent dat type wel. Een veel te dikke jongedame, ongeveer even breed als lang, komt met haar armen wijd langs haar lichaam (iets anders is fysiek niet mogelijk) binnenschommelen en zegt haar stamboom te willen uitzoeken. Binnen enkele ogenblikken gaat het alarm in je neus af, want ze heeft een geweldige transpiratielucht om zich heen hangen, gepaard gaande met een hopeloze poging om die te camoufleren met een luchtje wat het alleen maar erger maakt. Die combinatiestank vult in de volgende kwartieren je hele niet al te grote studiezaal. Je zet wat ramen op een kier maar buiten is het koud. Je weet niet waar je moet blijven en loopt wat vaker doelloos naar het depot of naar de gang. Intussen hoop je dat er geen andere bezoekers komen. De Archiefwet 1995 is ook al niet op de hand van de studiezaalmedewerker. Met artikel 17 lid 2 bereik je niks: "De beheerder is bevoegd een verzoek tot raadpleging of gebruik van archiefbescheiden af te wijzen, indien naar zijn oordeel de toestand van de archiefbescheiden zich daartegen verzet of deze aan de verzoeker niet veilig kunnen worden toevertrouwd Eigenlijk zou dit artikel moeten worden uitgebreid met: "De beheerder is bevoegd de toegang van een persoon tot de studiezaal af te wijzen, indien naar zijn oordeel de toestand van de atmosfeer van de studiezaal zich daartegen verzet omdat de persoon die zou verpesten." Het lukt niet om je te concentreren op andere zaken. Terwijl ik dit schrijf, heb ik zo'n exemplaar hier zitten. Haar armen zijn haast te kort om op tafel nog aantekeningen te kunnen maken. Gerrit Kouwenhoven streekarchivaris Epe, Hattem en Heerde. R> Tekening: Peter Vlot. nummer 9 2012 33

Periodiekviewer Koninklijke Vereniging van Archivarissen

Archievenblad | 2012 | | pagina 33