Onwelriekend
i-
«fcfr
niet zo verspreid en de gehele ruimte
vult. Maar ja, om hem behoorlijk te
woord te staan en fatsoenlijk te
helpen, moet je wel bij hem in de
buurt komen en dat is haast niet te
harden.
Nog zo'n bekend type: een op het oog
beschaafde en keurig verzorgde
oudere heer, netjes in pak inclusief
stropdas. Maar zodra je een gesprek
aanknoopt, blijkt het heerschap
penetrant uit zijn mond te rieken. Het
enige verschil met het eerder
beschreven type is dat zijn lucht zich
Met veel extra service probeer je haar
verzadigingspunt van informatie
zoveel mogelijk naar voren te halen, in
de hoop dat ze snel weer vertrekt.
Omdat je een goede vakkracht bent
lukt dat dan uiteindelijk ook wel, maar
elk kwartier is er één teveel. Daarna is
het zaak alles even tegen elkaar
openzetten, met het gevaar van
kouvatten, hoewel dit soort stank zich
moeilijk laat verdrijven.
Gerrit Kouwenhoven Column
Het leven van een studiezaal
medewerker gaat soms niet over
rozen. Om bij dit gezegde te blijven:
het leven van een studiezaal
medewerker gaat soms niet over
welriekende rozen, doch over het
tegendeel. Wat ik daarmee bedoel?
Nou, dat moge duidelijk zijn: sommige
bezoekers stinken!
Ze is goedlachs, dat wel. Ze wordt
vergezeld door haar vader die
kennelijk geen enkele moeite met de
atmosfeer heeft. Hij zal er intussen aan
gewend zijn en echte vaderliefde
verdraagt alles, zullen we maar
zeggen.
Je kent dat type wel. Een veel te dikke
jongedame, ongeveer even breed als
lang, komt met haar armen wijd langs
haar lichaam (iets anders is fysiek niet
mogelijk) binnenschommelen en zegt
haar stamboom te willen uitzoeken.
Binnen enkele ogenblikken gaat het
alarm in je neus af, want ze heeft een
geweldige transpiratielucht om zich
heen hangen, gepaard gaande met
een hopeloze poging om die te
camoufleren met een luchtje wat het
alleen maar erger maakt. Die
combinatiestank vult in de volgende
kwartieren je hele niet al te grote
studiezaal. Je zet wat ramen op een
kier maar buiten is het koud. Je weet
niet waar je moet blijven en loopt wat
vaker doelloos naar het depot of naar
de gang. Intussen hoop je dat er geen
andere bezoekers komen.
De Archiefwet 1995 is ook al niet op
de hand van de studiezaalmedewerker.
Met artikel 17 lid 2 bereik je niks: "De
beheerder is bevoegd een verzoek tot
raadpleging of gebruik van
archiefbescheiden af te wijzen, indien
naar zijn oordeel de toestand van de
archiefbescheiden zich daartegen
verzet of deze aan de verzoeker niet
veilig kunnen worden toevertrouwd
Eigenlijk zou dit artikel moeten worden
uitgebreid met: "De beheerder is
bevoegd de toegang van een persoon
tot de studiezaal af te wijzen, indien
naar zijn oordeel de toestand van de
atmosfeer van de studiezaal zich
daartegen verzet omdat de persoon
die zou verpesten."
Het lukt niet om je te concentreren op
andere zaken. Terwijl ik dit schrijf, heb
ik zo'n exemplaar hier zitten. Haar
armen zijn haast te kort om op tafel
nog aantekeningen te kunnen maken.
Gerrit Kouwenhoven streekarchivaris
Epe, Hattem en Heerde.
R>
Tekening: Peter Vlot.
nummer 9 2012 33