Eerst waarderen, an pas digitaliseren Archiefinstellingen zien het anno 2012 als één van hun kerntaken om archieven niet alleen fysiek, maar juist ook digitaal beschikbaar te stellen. Digitalisering van cultureel erfgoed is de afgelopen jaren rijkelijk ondersteund door verschillende initiatieven van de overheid. Zowel nationaal als internationaal zijn de ambities hoog. Des te meer reden om goed na te denken over hoe men in dit proces om wil en/of moet gaan met de te digitaliseren originele stukken. Gabriëlle Beentjes, senior adviseur conservering bij het Nationaal Archief, heeft daarom met haar collega's een 'beslismodel conserveren/digitaliseren' ontwikkeld. Hiermee kan systematisch en relatief snel bepaald worden wat een gewenste en realistische voorbereiding is. Het model begint bij het moment dat een archief is geselecteerd voor digitalisering. De verschillende stappen representeren steeds beslissings momenten die zich in de praktijk van een digitaliseringproject aan kunnen dienen. Mogelijke uitkomsten zijn: 'niet digitaliseren (te hoge kosten)', 'digitaliseren, de vorm mag aangepast Maar om welke waarden gaat het precies? Op dit gebied vraagt het model om toelichting en ondersteuning. Voorbereiding van de originele stukken dat de stukken voor digitalisering niet worden behandeld. Waardeverandering/ -verlies van de stukken kan dan het gevolg zijn. Problemen dienen zich aan wanneer archiefstukken fysiek niet direct geschikt zijn om te digitaliseren. Bij stukken die te strak ingebonden zijn, moet men zich bijvoorbeeld afvragen of de vorm ter voorbereiding op digitaliseren (tijdelijk) aangepast kan en mag worden.1 Digitaliseren gaat dan gepaard met aantasting van de originele objecten. Waarde(n)verandering of -vermindering van de stukken is in dat geval reëel. In sommige gevallen is het echter mogelijk om als alternatief de manier van digitaliseren aan de vorm aan te passen, of om informatieverlies op de digitale kopie te accepteren. Raadpleegbaarheid is bij archieven van groot belang: dat is immers de reden dat ze bewaard worden. Door het Nationaal Archief wordt raadpleegbaar heid voorop gesteld, desnoods ten koste van bepaalde waarden van de stukken.2 De vraag blijft echter spelen of het ethisch verantwoord is om unieke objecten (wat archiefstukken per definitie zijn) als beherende instelling aan waardevermindering bloot te stellen. Digitalisering Ilse Korthagen l De manier waarop daarmee wordt omgegaan, is van verschillende factoren afhankelijk: de vorm en conditie van de stukken, het doel van de digitalisering (dit kan digitale beschikbaarstelling van de collectie zijn, conservering van de originele stukken of juist de vernietiging daarvan), het beschikbare budget en de verantwoordelijkheden en belangen van stakeholders ten opzichte van de originele objecten. Omdat steeds met deze factoren rekening gehouden moet worden, is het bepalen van de geschikte voorbereiding voor veel instellingen een lastige en tijdrovende klus. Bovendien ligt voor stakeholders onverantwoord waardeverlies op de loer, wanneer belangen niet goed worden afgewogen bij het nemen van beslissingen. worden' of 'digitalisering heeft waardeverlies tot gevolg'. In het model staan vijf vragen waarin waarden direct een rol spelen: 1. H eeft het object andere waarden dan puur tekstuele informatie- waarde? 2. Wordt/worden deze waarde(n) aangetast als de vorm van het object aangepast wordt aan de digitaliseringsmethode? 3. Wordt verlies van informatie(waarde) op de digitale kopie geaccepteerd? 4. Wordt verandering van de eerder gedefinieerde waarde(n) geaccepteerd? 5. Hunnen de waarde(n) hersteld worden door de vorm te herstellen na digitalisering? De voorbereiding van archiefstukken op digitalisering kan twee vormen aannemen. Als de conditie van de stukken niet direct geschikt is voor digitalisering, dan kan de voorbereiding bestaan uit conservering en/of restauratie. De conditie van de stukken bepaalt in deze gevallen wat de voorbereiding precies inhoudt: de behandeling verschilt per schadebeeld. Ook kan besloten worden Digitaliseren van gebonden stukken kan op verschillende manieren: op de meest nummer 9 2012 17

Periodiekviewer Koninklijke Vereniging van Archivarissen

Archievenblad | 2012 | | pagina 17