andere organisaties, zoals het convent
en DIVA, zodat iedereen er moest zijn.
Het was heel gezellig en werkte goed.
Verder richtten we SNAAI en de
pensionado's op, om ook jonge en oude
archivarissen te (blijven) betrekken."
"Een organisatie van gepensioneerde
archivarissen bleek heel logisch voor
een beroepsgroep die een professie
kiest voor het leven, zoals archivarissen.
Toen ik er in 2006 voor koos om
directeur te worden van de bibliotheek,
Daarover gesproken: wat heeft je
gemotiveerd om die stap te zetten?
De bibliotheek is toch vele malen
groter...
"Zeker. Het HGA had (toen) 34 fte, de
bibliotheek 220. De bibliotheek is
verspreid over 19 locaties, heeft 108.000
leden. We ontvangen 2,5 miljoen
bezoeken, waarvan alleen al 1 miljoen
hier in de Centrale Bibliotheek aan het
Spui. De grote stad komt hier ook
binnen: tijdens de voorjaarsvakantie
waren er meer jongeren, die zich soms
ook misdragen. Of daklozen en
alcoholisten."
Opening eerste 'dag van de Haagse Geschiedenis' (Kloosterkerk, 4 november 2005).
werd ik door iemand zelfs een verrader
genoemd. Archivarissen zijn wat dat
aangaat net priesters: ook als ze
uittreden blijven ze tot op zekere hoogte
altijd een priester."
"Het is voor een belangrijk deel toeval.
Ik ben nooit bezig geweest met
carrièreplanning of jobhoppen. In het
Utrechtse ben ik zelfs 12,5 jaar werkzaam
geweest. Als je al een bewuste stap in
mijn carrière wilt aanwijzen, dan was
het de stap om naar Den Haag te gaan."
"De toenmalige directeur van de
Openbare Bibliotheek ging eerder met
pensioen dan verwacht. Het was een tip
van de gemeentesecretaris om deze
directeursfunctie te overwegen. Ik ben
mij er toen in gaan verdiepen en leerde
dat de bibliotheek een hele belangrijke
sociale functie heeft in de stad. Dat leek
mij interessant en ik besloot ervoor te
gaan. Het voelde als een horizontale
stap, niet als een stap naar boven."
Personeelsuitje Haags Gemeentearchief in Amersfoort (5 juni 2001).
38 2011 nummer 5
