"Zeker. In 1986 werd ik naast mijn werk
bij de CAS archiefinspecteur in Groningen
voor twee dagen in de week. In feite
was ik de opvolger van Eric Ketelaar, die
de functie als rijksarchivaris in Groningen
en provinciaal inspecteur nog had
gecombineerd. In 1989 kwam Rita Jonker
er in Groningen bij en in 1992 werd ik,
na het overlijden van Dick van der Vlis,
ook provinciaal archiefinspecteur van
Friesland (en hield op bij de CAS). We
werkten op basis van een taakverdeling
waar ook Arnold den Teuling van Drenthe
aan mee deed. Tot zijn pensionering in
2005 deed hij naast het complete pakket
inspectiewerk in Drenthe vooral de bouw
zaken in de twee andere provincies. Jack
de Vries kwam in 1992 de inspectie in
Fryslan versterken, in 2000 opgevolgd
door Robyn Steensma. Na Den Teuling
kwam Dick Bunskoeke, die nu vooral in
Drenthe en Groningen als inspecteur
werkt."
"Een vertrouwensband is er wel en een
reëel praktisch uitvoerbaar verhaal van
onze zijde krijgt altijd wel een vervolg.
Het werkt echter per gemeente. Men
hecht aan eigen sturing, eigen grip erop
en is daarom ook vaak huiverig voor
regionalisering.
In het noorden is al heel wat bereikt.
De archieven zijn goed toegankelijk en
er zijn geen grote selectieachterstanden.
Maar een gebrek is vaak de kleinschalig
heid. De publieksfunctie, de maat
schappelijke functie, is veel te passief.
De kennis en tijd hiervoor is er vaak niet
en men wacht op herindeling van de
gemeenten, want dat is tegelijk ook een
mogelijkheid voor specialisering en
professionalisering. Een ander gebrek
is dat er vaak onvoldoende aandacht
is voor particuliere archieven, al is het
beeld heel gedifferentieerd per gemeente.
Daarom sta ik niet negatief tegenover
dorpsarchieven als aanvulling op het
openbaar archiefwezen. Archieven met
een grote historische waarde en
representatieve voorbeelden moet je
uiteraard onderbrengen bij lokale en
provinciale archieven. Rijk, provincie,
gemeente en particulier zouden een
taakverdeling moeten maken.
Als provinciaal ambtenaar probeer ik
vanuit de archiefinspectie het algemeen
Dat doen jullie nu ook nog als
provinciale archiefinspecteurs?
Per definitie zijn wij dus ook altijd
betrokken bij digitale archivering. Daar
moet je dagelijks oog voor hebben en
beseffen dat de principes van de
Archiefwet ook onverkort gelden voor
digitale archieven. De duurzaamheid
is dan wel veel belangrijker.
De grootste problematiek is het organiseren
dat het ook in het archief terecht komt.
Alle informatie wordt opgeslagen, min of
meer geordend, alles wordt zo'n beetje
bewaard, maar hoe organiseer je dat
selectie en ordening en bewaring worden
toegepast? Dat is nog niet zo simpel. Niet
wezenlijk nieuw, maar wel heel
ingewikkeld. Onze rol daarbij is inspectie,
maar ook advies over hoe het zou kunnen."
In jullie jaarverslagen las ik dat jullie
bijzondere aandacht besteden aan
digitale archieven?
"Dat klopt, het gaat altijd om het hele
proces met verschillende levensfasen.
Dat moet je als één geheel zien en als
altijd betrokken op archiefvorming. Als
archiefinspectie hameren we er ook
steeds weer op dat de archivaris zowel
bij analoge als digitale archieven aan
de voorkant moet zitten en dat 'de
kraan aan de voorkant dicht moet zijn'
(dus achterstanden wegwerken).
Met Frederiek Scholte in de tuin te Aduard, najaar 2007.
Samen met Arnold den Teuling, bij het begin van de samenwerking noordelijke inspecties, in
Leeuwarden, zomer 1992.
Is er een soort band ontstaan tussen
provinciale archiefinspectie en
gemeenten?
44 2011 nummer 4
