"Ik wil het Markiezenhof
wereldberoemd maken
in West-Brabant"
In gesprek met Wim Reijnders
Opgegroeid in een ondernemersfamilie leerde hij al vroeg om
de handen uit de mouwen te steken. Het is dan ook niet
verwonderlijk dat hij zich altijd, in studie en werk, een proactief
man heeft getoond. Wim Reijnders streeft steeds naar ontwik
keling, maar kan ook genieten van de mooie dingen des levens
Je bent geboren in Sluis. Uit wat voor
soort gezin kom je?
"Ik ben afkomstig uit een midden
standsgezin in Sluis. Die plaats kenmerkt
zich door het feit dat de winkels 364
dagen per jaar geopend zijn (kerst
morgen en paasmorgen dicht). Ieder
weekend komen er meer dan
honderdduizend bezoekers in het stadje,
voornamelijk Belgen. Het gezin werd
gevormd door vader en moeder met
drie jongens. Vader en moeder hadden
beiden een zaak (een slijterij en een
winkel in luxe artikelen). Mijn vader
leeft niet meer. De slijterij is voortgezet
door mijn oudste broer en zijn vrouw
heeft de andere kant omgevormd tot
een kinderkledingzaak. Vorig jaar zijn
ze gestopt en het ouderlijk huis wordt
nu bevolkt door een grote schoenen
firma."
Was er ook een ongeschreven regel
die je onbewust nog altijd met
je meedraagt?
"Bij ons thuis, 364 dagen per jaar, was
je altijd inzetbaar. Stilzitten was er niet
bij. Het devies was: van werken is nog
nooit iemand doodgegaan."
Is je vrouw ook een Zeeuwse? Wat zijn
haar bezigheden?
"Mijn vrouw is geboren en getogen
in de plaats waar ik nu woon, Wouw.
Zij was de eerste die in ons huwelijk een
vaste baan had als muzieklerares op een
basisschool. Ik had jaarcontracten
op twee huishoudscholen waar
ik Engels, Nederlands, godsdienst,
maatschappijleer, aardrijkskunde,
geschiedenis, wiskunde en natuurkunde
doceerde! Kortom: van alles wat.
Bij iedere leerling die van school ging,
gingen er uren voor mij af, dus dat gaf
niet veel bestaanszekerheid. Om die
reden ben ik in West-Brabant gaan
wonen. Mijn vrouw is nog steeds als
lerares actief op een basisschool;
daarnaast is ze veel bezig met
pianomuziek. Ze bezoekt heel graag
musea en maakt dan ook dankbaar
gebruik van de museumjaarkaart.
Ons laatste bezoek was aan het
museumkwartier in Utrecht."
Fransien Smeets
Wim Reijnders als hologram in een van de
nissen bij de entree bij het Markiezenhof in
Bergen in Zoom. Zo heet de directeur zijn
gasten welkom (foto Markiezenhof).
nummer 9 2010 41
