Deltacommissaris Kuijken: "We staan aan de voorkant van de geschiedschrijving Droge voeten Real time archief Akke Holsteijn De zeespiegel stijgt en het weer wordt extremer. Meer regen, meer droogte. Hoe kunnen we Nederland ook op de lange termijn beschermen tegen de gevolgen van overstromingen en zorgen voor voldoende zoet water? "Dat we in onze delta kunnen wonen, is nooit vanzelfsprekend." De plannen en besluiten die nodig zijn om ons land te beschermen, worden uitgewerkt in het Deltaprogramma, een nationaal programma dat loopt tot 2100. Veel mensen en verschillende generaties Nederlanders krijgen ermee te maken. Sinds 1 februari 2010 is Wim Kuijken (57) regeringscommissaris voor het Deltaprogramma, de zogenoemde deltacommissaris. Hij is de eerste in zijn functie en voor zeven jaar benoemd. Kuijken: "Daar is bewust voor gekozen, want zo maak je het Deltaprogramma minder afhankelijk van de kortetermijn- cyclus van de politiek." Op zijn eerste werkdag toog hij naar Zeeland om de herdenking van de Watersnoodsramp bij te wonen. Niets minder dan een statement. Want in de nacht van 31 januari 1953 werden velen verrast door het plotseling opkomende water, niet alleen in Zeeland maar in heel Zuidwest-Nederland. Daarbij kwamen ruim 1800 mensen om het leven en veel dieren; 100.000 mensen verloren huis en haard. "Hier, vandaag, verbinden wij verleden en heden met de toekomst en werken wij samen aan een veilige en duurzame toekomst van ons land", zei de kersverse deltacommissaris in zijn toespraak. v. Deltacommissaris Wim Kuijken: "Het vergt voortdurende inspanning om veilig te zijn én te blijven.(foto Deltacommissaris). Het Deltaprogramma is het resultaat van het advies van de tweede Delta commissie, onder leiding van oud-minister Veerman, over hoe we de komende eeuw kunnen zorgen voor droge voeten en voldoende zoet water. "We zijn nu veilig, maar we moeten ook op de lange termijn veilig zien te blijven. De voor spelde stijging van de zeespiegel, de daling van de bodem en de grotere waterafvoeren door de rivieren dwingen ons ver vooruit te kijken en te anti ciperen op ontwikkelingen in de verdere toekomst. We hebben natuurlijk veilig heidsnormen, maar die dateren uit de jaren zestig en inmiddels merken we dat het weer extremer wordt. Bovendien hebben we meer te beschermen dan vijftig jaar geleden. We moeten een ramp vóór zijn. Daarom vergt het voortdurende inspanning om te zorgen dat we veilig zijn én blijven. Het werk daaraan is nooit af. Dat we in onze delta kunnen wonen, is nooit vanzelfsprekend", zegt Kuijken. Het Deltaprogramma is the continuing story van Nederland en de strijd tégen, maar ook het leven mét water. Kuijken: "Het is ook een nieuw moment in onze delta. Niet zonder reden is het een nationaal programma: dat wil zeggen breed opgezet en met een looptijd tot 2100. Een heel groot project dus, waar veel mensen en verschillende generaties Nederlanders mee te maken hebben. We staan aan de voorkant van de geschiedschrijving, want we zijn nu druk bezig met het opzetten ervan. Dat hele project van begin af aan goed docu menteren en archiveren is van groot belang. We moeten informatie en kennis opslaan, om te delen maar ook om die informatie voor andere generaties beschikbaar te maken, zodat ze kunnen bouwen op onze ervaringen. Je zou zelfs kunnen denken aan een real time archief, dat je alles waar je aan werkt versneld in het Nationale Archief plaatst. Daarover zijn we in gesprek met het Nationaal Archief en gaan we intern nadenken, maar dat staat nog aan het begin. Ik vind transparantie in ieder De Nederlandse kust: Petten (foto Beeldarchief Verkeer en Waterstaat). nummer 8 2010 17

Periodiekviewer Koninklijke Vereniging van Archivarissen

Archievenblad | 2010 | | pagina 17