Interface voor computers
Niet sexy genoeg
Verschillende doelen
^■!»ir frr-t-'wt- na arvM rnrnn s «n rla fvtf im itir-jl*r Dwa:-
w löort ~f\rz^r-aa- js-| da arig* i janar*-, m no*n -.' T tre«i1
IDjE H n - fr-f i i+l pm el Urn jic-rint m jit-rk. I aif a-
■fl w fcï|.' dhMrf vn! jf: ofat ihia i iiir tw. >i *wia 'irib
nil Kijn
aw*#.
i'lm!r=,ïüV.' ïafrf*-*3t k
Ad* lirtn ;flW JAM
In ll-Jt Icti^
i vjr Sa'. A'a/ k;
EartfritL - iVi- ImfJt
I -j, d*
|W» Hi *il
ih. i-i :o i rr+
iidHMttjit i'hïiViNriMiHilgiiifiitMJtUlJilillitlllUM
ft T.em Tvn
li» Ct- C^ra.j-1 B<atT,«n l»li
6 EJ tS JjH I Til<liir;U prdllillliJlt »i iriai,'. J k
C, j i: .i.r ii i i -
5fl*di#rrh^r '"P*
Op een gewone webpogino wordt informotie gepresenteerd voor mensen. Een gewone zoekmochine
zoals Google moet nu moor gokken dot 'Jodenbreestroot' en het huisnummer '4' bij eikoor horen,
terwijl dit voor mensen in de mensentool wel duidelijk is.
Omdat de hoeveelheid informatie op het
web nog steeds toeneemt, is het terug
vinden van deze informatie steeds
moeilijker. En dat is niet zo vreemd.
De presentatie van de informatie op Web
1.0 en Web 2.0 is gericht op mensen.
Mensen moeten de informatie tot zich
nemen en begrijpen. Grafische vorm
geving en tekst is daarvoor van belang.
En usability. Ook Google moet van deze
menselijke interface3 gebruikmaken om
de informatie doorzoekbaar te maken,
want iets anders is er niet. Maar het
moet daarbij gebruikmaken van trucs:
de zoekmogelijkheden van de computers
van Google zouden aanmerkelijk beter zijn
als de informatie die impliciet in de tekst
en vormgeving zit, expliciet is gemaakt.
Behalve een interface voor mensen - met
tekst, vormgeving en usability - zou een
website dus eigenlijk ook een interface
voor computers moeten hebben.
Zijn we dus toe aan een nieuw web?
Web 3.0? Er gebeurt nu hetzelfde als bij
de introductie van de term Web 2.0: de
term gaat zijn eigen leven leiden en
bereikt de vergaderruimte van het MT.
De term Semantisch Web, al geïntro
duceerd in de vorige eeuw4, was blijk
baar niet sexy genoeg. Toch wordt vaak
hetzelfde bedoeld.5 Ook de termen 'Web
of Data' of 'Linked Open Data' worden
gebruikt. Opnieuw termen die een stuk
helderder zijn dan Semantisch Web.
Techneuten, directeuren en gebruikers
rollen over elkaar heen bij het intro
duceren van goede termen voor het
principe dat data expliciet wordt aan
geboden, zodat behalve mensen ook
computers deze kunnen verwerken om
zoekdiensten op te baseren: de term
verandert, maar het idee blijft hetzelfde.
Met de ontwikkeling van het Semantisch
Web komt de droom van Tim Berners-
Lee (intussen sir Tim Berners-Lee)
alsnog uit. De als data gestructureerde
informatie kan straks gemakkelijker
worden gevonden en gebruikt door
elke denkbare software.
De term 'Web 3.0' suggereert dat er een
verband is tussen Web 2.0 en het
Semantisch Web. Maar het is niet zo dat
het Semantisch Web de verbeterde
versie is van Web 2.0. De twee soorten
Web dienen allebei een ander doel. Web
2.0 is voor de zelfstandige activiteit van
het publiek en het Semantisch Web voor
de publicatie van data geschikt voor
andere computers. Wel kunnen deze
twee doelen samenkomen: de Linked
Open Data kan bijvoorbeeld door
gebruikers zelfstandig worden gebruikt,
bijvoorbeeld door er een eigen website
op te baseren. Geheel in de stijl van
Web 2.0!
De twee concepten kunnen elkaar dus
aanvullen, maar het moet niet. Ook is er
geen tegenstelling tussen de twee. Dat
zou je kunnen denken als je bij het
verschil tussen Web 2.0 en het
Semantisch Web de nadruk legt op het
feit dat Semantisch Web over structuur
in informatie gaat, terwijl we gebruikers
daarmee op het Web 2.0 niet willen
lastigvallen.
Sommige Web 2.0-concepten leveren
ongestructureerde informatie op. Het
gaat dan bijvoorbeeld om de trefwoorden
(tags) die gebruikers toekennen aan
bronnen op het web. Deze zogeheten
folksonomies hebben niet de rigide
structuur die bijvoorbeeld een
professionele thesaurus heeft. Het
Semantisch Web gaat daarentegen juist
Sir Tim Berners-Lee (in de groene trui) krijgt von Guus Schreiber (VU Amsterdom) een demonstrotie von het
Nederlondse MultimedioN E-Culture Project, dot de eerste prijs won voor het beste Semontic Web-project
op de 5th Internotionol Semontic Web Conference in 2006 (foto Jocco von Ossenbruggen (CWI)).
nummer 5 2010 11
