|4t
Nieuws
KVAN
In discussie
over de visie
Samenwerking
Norsk Arkivrad
en KVAN
s
Toegankelijkheid en
duurzaamheid
Kennis
A
m
Op 30 november 2009 werd in het
auditorium van Het Utrechts Archief een
discussiebijeenkomst gehouden. Doel
was leden van de KVAN inhoudelijk van
gedachten te laten wisselen over de geza
menlijk gepubliceerde visie van KVAN
en BRAIN. Hoe zien we de praktische
uitwerking voor ons? Hoe zouden we onze
focus kunnen richten?
Het eerste thema was de bekendheid van
archieven. Hoe kunnen we ervoor zorgen
dat er voldoende bewustzijn groeit over de
waarde van archieven als informatiebron voor
openbaar bestuur en samenleving?
Hoe stimuleer je dat (voldoende) mensen kie
zen voor het beroep van archivaris? De conclu
sie van de discussie: de term archivaris moet
een andere lading krijgen, waardoor mensen
het beroep minder gaan associëren met papier
en perkament alleen, óf het beroep moet een
andere naam krijgen die de lading beter dekt.
We moeten duidelijk maken wat een archivaris
eigenlijk doet. Hij is als informatieprofessional
immers actief binnen en buiten de overheid,
het archief en de registratuur. Een archivaris is
daarnaast een professional voor professionals.
De archivaris als consultant of adviseur: dat
zou voor veel mensen al meer duidelijkheid
verschaffen.
Bij het werven van aspirant-archivarissen
moeten we volgens de leden ook in andere
vijvers vissen. Studenten zijn vaak afkom
stig van organisaties 'met een probleem' of
organisaties die content driven zijn, terwijl
het aantal instromers vanuit de middelbare
school minimaal is. Een businesspartnership
met scholen zou een oplossing kunnen zijn:
door actief naar scholen toe te stappen met
concrete projecten kunnen jongeren heel
gericht kennismaken met archieven als
werkomgeving.
Het tweede thema was de vergroting van de
toegankelijkheid van archieven door vroeg
tijdige openbaarheid en eerdere overbren
ging, en de onvermijdelijke wetswijziging
die daarbij komt kijken. Aansturen op een
wetswijziging is echter een kwestie van
lange adem. De ontwikkelingen gaan erg
snel en het gevaar bestaat dat de huidige
inzichten verouderd zijn tegen de tijd dat
een eventuele nieuwe wet van kracht is.
We moeten dus pragmatisch omgaan met
de huidige wet en in de dagelijkse praktijk
bij de overbrenging erop aansturen dat de
termijn van twintig jaar als een maximum
moet worden beschouwd.
Wat betreft de duurzaamheid van digitale
archieven zouden we 'realtime' moeten
denken. Als we niet al bij de vorming van
de digitale archieven betrokken zijn, lopen
we het risico dat de archieven dusdanig
'misvormd' worden dat overbrenging geen
zin meer heeft. Digital born archieven moe
ten namelijk al bij hun ontstaan in goede,
geordende en toegankelijke staat gebracht
worden. Later is te laat. De KVAN moet
hierin in een ondersteunende rol spelen
door ervoor te zorgen dat de mensen zich
bewust zijn van de problematiek.
Tot slot werd gesproken over de manier
waarop de KVAN de beroepsbeoefenaren
zou kunnen ondersteunen bij hun taken
op het gebied van de duurzaamheid en
betrouwbaarheid van archieven. Er bleek
grote behoefte te bestaan aan initiatieven
van de KVAN voor het opzetten van nieuwe
cursussen en/of opleidingen, zodat huidige
archivarissen na- en bijscholing kunnen
volgen. Deze cursussen zouden zich kunnen
richten op de nieuwe kanten van het oude
werk, zoals metadatamanagement voor
digitale archieven. Daarnaast is er behoefte
aan kennisontwikkeling op het gebied van
verandermanagement: hoe zorg ik ervoor
dat mijn organisatie in staat is de aanwas
van digital born archieven in goede banen te
leiden? Een ander werkterrein is het toezicht;
als er door de rijksoverheid wordt ingezet op
horizontaal toezicht, heeft de archiefinspec
teur dan voldoende kennis in huis om dat
toezicht daadwerkelijk vorm te geven?
Hanneke van Aalst
Onlangs waren de voorzitter Torill Torlen
en secretaris Hilde Lange van onze Noorse
zustervereniging te gast in Amsterdam
om onze samenwerking te bespreken
voor de ondersteuning van de BARM-
society, de in september 2008 opgerichte
vereniging van archivarissen en record
managers in Bangladesh.
Sinds vorig jaar opereert de BARM-werkgroep
van de Zuid-Hollandse archivarissen onder de
Commissie Buitenland van de KVAN en heb
ben de KVAN en Norsk Arkivrad (NA) besloten
deze nieuwe zustervereniging in Bangladesh
een helpende hand te bieden. Bekeken is
in hoeverre de Bengaalse zustervereniging
in haar ontwikkeling door KVAN en Norsk
ondersteuning nodig heeft en hoe deze kan
plaatsvinden. Aanleiding was een aanvraag
van de BARM-society om een 'Training of
Trainers'-cursus eind februari 2010 mee
te helpen financieren. Beide verenigingen
besloten te bekijken hoe deze ondersteuning
gegeven kan worden. Het KVAN-bestuur heeft
hiervoor inmiddels 1500 euro ter beschikking
gesteld. Op langere termijn zal de ondersteu
ning vooral in dit soort trainingen gezocht
34 2010 nummer 1