"Een ware tour de force"
In gesprek met Corrie-Christin
an der Woude
varissen hebben collectief - ik dus ook -
alle modules van Kennis Nabij en de cur
sus NEN-ISO 15489 gevolgd en gehaald.
Wij hebben zeven collega's opgeleid tot
medewerker behoud en ondersteuning
(SOD1 en 2 en WA). Daarnaast heb
ben twee collega's hun archiefopleiding
aan de Universiteit van Amsterdam
afgerond. Wij hebben toppers onder de
kwaliteitsmedewerkers van de directie in
huis gehaald. Het team is in een schwung
geraakt. Dat had ik zeven jaar geleden
niet durven dromen.
Ik ben ook trots op de prestaties die door
ons met heel hard werken zijn neergezet.
Zo ligt er nu een subsidieaanvraag bij
SenterNovem: 'Vind wat je zoekt! Virtuele
onderzoeksondersteuning voor onze part
ner in knowledge'. Het is ons concept om
'de historische grazer' in onze digitale
wereld te helpen. Ooit presenteerde ik de
contouren op een KVAN-studiedag, maar
dat het tot dit zou leiden in de uitvoering
had ik niet kunnen bedenken."
Tot nu toe is jouw naam verbonden met het
Regionaal Archief Nijmegen. Wat maakte
toen dat je juist in die stad solliciteerde?
"Na ruim acht jaar in Ede als gemeente
archivaris gewerkt te hebben, waarvan
de laatste drie als hoofd cultuur, was het
op mijn 37ste tijd voor een overstap.
Ik wilde terugkeren naar de archiefwereld.
Daar lag meer mijn passie dan in budget-
contractbesprekingen. Hoewel ik het met
plezier deed en daar ook enorm veel van
heb geleerd, leek mij het niet aantrek
kelijk om met dat werk 65 te worden.
Overigens val ik nog steeds geregeld terug
op de toen opgebouwde kennis en vaar
digheden. Een nieuwe baan moest wel te
combineren zijn met de zorg voor mijn
zoontje (toen 4 jaar). Gelderland was ik als
Gelderse zeker nog niet moe en Nijmegen
was buitengewoon aantrekkelijk. Ik heb
er ook gestudeerd, al was het slechts een
jaar nadat ik mijn studie geschiedenis in
Gent had afgerond. Mijn partner is overi
gens wel een echt oud-Nijmeegs student
en samen hebben wij binding met deze
stad en haar inwoners. Maar het leukste
aan Nijmegen was
toch dat het archief
net naar een bui
tengewoon mooie
locatie in de binnen
stad was verhuisd
en ik daar in mijn
gesprekken betrok
ken en leuke colle
ga's ontmoette, die
zich op een goede
manier verder wil
den ontwikkelen.
Ik had er zin in om
die tocht met hen te
maken."
Welk stempel heb jij
gedrukt op de organi
satie die je verlaat?
Wat heb je bereikt en
waar ben je trots op?
"Eigenlijk moet
je dat aan anderen
vragen. Overigens
is die stempel ook
sterk bepaald door
visies van de opeenvolgende gemeentese
cretarissen en directeuren van de directie
Inwoners. Het Regionaal Archief Nijmegen
is immers een afdeling in deze directie en
je draait volop mee in dat management
team en dus ook in de organisatieontwik
kelingtrajecten (OO-trajecten) die ingezet
worden. Het belangrijkste OO-traject in
mijn periode had tot doel dat de beheer
sing en de kwaliteitszorg van de directie
op orde zou komen. Dit is gebeurd op
basis van jaarlijkse kwaliteitsmetingen en
een audit volgens
de INK-methode.
Waar ik trots op
ben, is dat wij
eigenlijk iedere
keer tot de koplo
pers in de directie
behoorden en in
die periode onszelf
daardoor behoor
lijk hebben kun
nen versterken.
Die versterking
vond overigens
niet alleen mana
gerial plaats, maar
ook op inhoud.
Alle zittende archi-
burgerlijke stand
52
burgerlijke stand
En verder?
"Voor de cultuurhistorische zijde
denk ik vooral aan de driedelige stads
geschiedenis, de tijdschriftenreeks De 20
dagen van Nijmegen, onze bijdrage aan
de tentoonstellingen in Museum Het
Valkhof, en dan vooral de tentoonstel
ling over de Gebroeders van Limburg. Het
leukst waren onze jaarlijkse archievenda
gen; die heb ik echt ervaren als een prach
tig stuk teambuilding. Stimulerend was
het dat ieder jaar de bezoekersaantallen
op deze dag toenamen. Vorig jaar meer
dan duizend! Ik vraag mij nog steeds af
waar wij die mensen in ons gebouw heb
ben gelaten. Onder meer in ons depot,
waar vijf jaar geleden alle vaste stellin
gen door zeventien km1 verrijdbare ver
vangen zijn, zonder dat archief uit huis
verplaatst hoefde te worden of de deuren
voor de klant dicht gingen. Een ware tour
de force!
Ook naar de toekomst zijn mooie stappen
gezet. Nijmegen koos een paar jaar gele
den bewust voor het concept van digi
taal dienstverlenen en daarom volledig
digitaal werken en verantwoord digitaal
archiveren. Wij hebben gemeente ervan
kunnen overtuigen dat je dit per proces
moet doen. De inspecteurs hebben ver
volgens kaders gesteld en certificeren
zowel na het aanbestedingsproces als na
het inrichtingsproces. De archivarissen
bij inventarisatie adviseren - tegen beta
ling - tijdens de processen. Voor de cer
tificering worden tools ontwikkeld, zodat
de kwaliteit geborgd wordt. Daarnaast
zijn de afgelopen jaren bij vrijwel alle
inspectiepunten (26) integrale inspecties
gehouden. Dit loopt steeds beter. Zo goed,
dat wij bij de presentatie van de integrale
inspectie voor de gemeente Nijmegen in
het directieteam van een kersverse direc
teur het volgende compliment kregen:
"Dit is een vlijmscherpe analyse, con
clusies die volgens mij kloppen en met
goede aanwijzingen voor fundamentele
verbetering van de kwaliteit." Dan glim
je toch even."
Stel dat je zou zijn gebleven, wat zou je dan
verder hebben uitgebouwd?
"De komende paar jaar zal naar ver
wachting in het teken staan van het
implementeren en doorontwikkelen
van wat wij in de steigers hebben staan:
digitale dienstverle
ning, certificering
digitale archivering,
inrichting e-depot
Nijmegen en RAN,
intensief bijdra
gen aan de marke-
tingkeuze van ons
stadsbestuur voor
'Nijmegen oudste
stad van Nederland'
onder de leus:
'Altijd Nijmegen'.
Dit alles zal leiden
tot nog intensie
vere samenwerking
met partners. Bij
die partners denk ik op dit moment dan
vooral aan onze collega's in de i-kolom
(de informatievoorzieningskolom) van
Nijmegen en aan het Gelders Archief,
dat zich ontwikkelt tot een Gelders
brede erfgoedinstelling. Maar ook andere
partners zijn belangrijk, zoals museum
Het Valkhof en de andere lokale en regio
nale musea, het Katholiek Documentatie
Centrum, de Radboud Universiteit en
haar bibliotheek, de gemeentelijke afde
ling Monumentenzorg en Archeologie, de
openbare bibliotheek, Nijmegen Blijft in
Beeld en vele andere mooie initiatieven.
Wat echter in Nijmegen langzamerhand
echt aangepakt moet worden, dat zijn de
achterstanden in de ontsluiting van de
oude archieven. Wij zijn juist bezig om
in kaart te brengen, hoe omvangrijk deze
klus is, hoe dit te prioriteren."
Waarom solliciteerde je op de baan in
Rotterdam?
"Tja, een fundamentele overweging
nu ik halverwege mijn arbeidsleven sta.
Ik ben nu 44 jaar. Op 1 juni was ik 15 jaar
gemeentearchivaris in Gelderland. Op
15 oktober zou ik zeven jaar in Nijmegen
werken. En dan piept dus de vraag op: wil
ik dat nog de komende circa 22 jaar in
Gelderland doen? Dit perspectief sprak
mij het afgelopen jaar steeds minder
aan. Je gaat dan ook weer nadenken of je
misschien toch naar een meer algemene
managementfunctie bij de overheid wil
of dat de passie toch echt nog bij ons vak
en in onze werelden ligt. Die passie ligt
voor mij nog heel duidelijk in de erfgoed
wereld en dan vooral het archiefwezen,
de geschiedenis en in de wereld van de
informatievoorziening. Door de huidige
bezuinigingsdruk in Nijmegen ziet het er
bovendien naar uit, dat de recente ont
wikkelingen in een trager tempo gereali
seerd zullen worden en dan lijkt dit een
goed moment om over te gaan naar iets
nieuws.
Rotterdam is dan een prachtkans: een veel
grotere archiefdienst. Nijmegen is een
goede nationale medespeler, Rotterdam
kan zich zelfs internationaal meten. Waar
Nijmegen circa 30 fte en ruim 35 mede
werkers in de primaire processen aan het
werk heeft, heeft Rotterdam er ongeveer
drie keer zo veel. Voor circa tachtig mede
werkers, in zes afdelingen geclusterd,
zochten ze een overkoepelend hoofd
Collecties en Publiek in het bezit van een
53
Corrie-Christine van derWoude biedt bloemen aan bij
gelegenheid van het afscheid van een medewerkster van
het Regionaal Archief Nijmegen (foto's Regionaal Archief
Nijmegen).
In Burgerlijke Stand, de serie over de mens
achter de archivaris, dit keer een gesprek met
Corrie-Christien van der Woude. Na vijftien
jaar archivaris te zijn geweest in Gelderland,
waarvan de laatse zeven jaar bij het
Regionaal Archief Nijmegen, is zij met ingang
van juli in Rotterdam gaan werken. Patricia
Böschen sprak met haar tijdens haar laatste
dagen in Nijmegen.
Door Patricia Böschen
Foto gemaakt tijdens een rondleiding van burgemeester
Thom de Graaf in het Nijmeegs archief.
archievenblad
juli 2008
Overdracht van het op een na oudste archief van
Nijmegen, het archief van het Maria Magdalena klooster,
dat ondergebracht was bij de abdij van Berne te Heeswijk.
Ondertekenaars zijn rechts Piet Al, oud-abt van dit kloos
ter, en links Peter Lucassen, wethouder van Nijmegen.
Burgerlijke stand
Naam: Corrie-Christine van der Woude
Geboren: 3 december 1963
Burgerlijke staat: gehuwd
Studie: geschiedenis en archivistiek A
Werk:
- Rijksarchief Zuid-Holland
- Rijksarchief Overijssel
- (Koninklijke) Vereniging van
Archivarissen in Nederland
- Gemeente Ede, afdeling Cultuur,
Kunsten en gemeentearchief
- Gemeentearchief Nijmegen
- Gemeentearchief Rotterdam
juli 2008
archievenblad
