Digitalisering: elk denkbaar origineel
ONDERBEZET OP DIV-GEBIED?
Kan de geschiedenis ons iets leren?
column
Q
Hp? gd%
memorix, de webdatabase voor beheren en raadplegen
Consult
Detachering
DisConsult heeft personeel in dienst - uitvoerend, staf
en management - waarover u voor kortere of langere
tijd kunt beschikken.
Meer weten?
Als u meer wilt weten over onze diensten, belt u dan
met DisConsult, telefoon 079 - 342 95 09. Wij kun
nen u dan van alle informatie voorzien.
i DOCUMENT MANAGEMENT KENNIS MANAGEMENT WORKELOW MANAGEMENT ft DIOR-OPLEIDINGEN
Cityhouse, Engelandlaan T74, 2711 DW ZOETERMEER,
telefoon 079 - 342 95 09, fax 079 342 59 46, www.disconsulf.nl, e-mail: info@disconsulf.nl
Het vervullen van (tijdelijke) vacatures op
het gebied van DIV is een arbeidsintensieve
en prijzige aangelegenheid. DisConsult
neemt deze zorg van u over. Wij hebben ja
renlange ervaring in het detacheren, werven
en selecteren van gekwalificeerd en gemo
tiveerd DIV-personeel.
Werving en selectie
DisConsult beschikt over specialistische
kennis voor werving en selectie en beschikt
over een uitgebreid netwerk. Hierdoor kun
nen wij snel en doeltreffend een kandidaat
selecteren die past in het door u geschetste
profiel.
column
39
ajectbegeleiding publicatieprojecten (internet, drukwerk) database toepassingen memorix©
advisering, implemenl
Door Ben Schmitz
'Kan de geschiedenis ons iets leren?' is
een bijna versleten vraag waarop slechts
een genuanceerd antwoord mogelijk
(b)lijkt. Het begint al met wat je verstaat
onder 'de' geschiedenis. Op school kre
gen wij twee soorten geschiedenis,
algemene geschiedenis en vaderlandse
geschiedenis. Die vaderlandse geschiede
nis was in de praktijk vooral 'Hollandse'
geschiedenis. Dat Limburg pas relatief
kort deel uitmaakte van Nederland was er
de oorzaak van dat wij over 'onze'
geschiedenis nauwelijks iets te horen kre
gen. In ieder geval te weinig om er iets uit
af te leiden voor toekomstig gebruik.
De algemene geschiedenis begon, ener
zijds merkwaardig maar
anderzijds naar mijn idee
terecht, met de geschiedenis
van Babyloniërs, Egypte-
naren, Grieken en Romeinen.
Merkwaardig omdat dit niet
'onze' geschiedenis is, maar
terecht, omdat zonder die
kennis onze beschaving, cul
tuur en gewoonten niet te
doorgronden zijn. En met het
oog op de huidige ontwikke
ling, waarin Nederland toe
groeit naar een multiculturele
en multiraciale gemeenschap,
lijkt onze historische bagage
desondanks nog veel te ge
ring.
Bepaalde vakgebieden bestaan
bij de gratie van kennis van de
geschiedenis. Geologen halen
nagenoeg al hun wetenschap
uit de geschiedenis van de
aarde, zoals die kan worden
afgeleid uit waarnemingen
van oudere gesteenten etc.
Daar weten ze inmiddels heel veel van.
Genoeg om voorspellingen te doen over
de toekomst van de aarde. Hetzelfde
geldt voor wetenschappers die het heelal
bestuderen. Toch durft geen van hen
meer te doen dan aangeven wat waar
schijnlijk op termijn zal gebeuren. Al hun
voorspellingen zijn zo vaag dat regerin
gen er de facto nauwelijks rekening mee
wensen te houden. Kijk maar naar de kli
maatconferenties of, dichter bij huis, de
onwil om geld beschikbaar te stellen om
te voorkomen dat de te verwachten
hogere waterstanden in de Limburgse
Maas over een tijdje lager Nederland
onder water zullen zetten.
Terug naar 'de' geschiedenis. Mijn over
tuiging is dat, wil je er iets uit kunnen
leren, je zowel breder als (op bepaalde
terreinen) dieper zult moeten graven.
Betrek je die stelling op ons vakgebied
dan moet er dus nog heel veel veran
deren. Want in het Archievenblad heb ik
de laatste jaren geen enigszins diep
gaande verhandeling gelezen over de
geschiedenis van de bedrijfsarchivistiek.
Niet over die in Nederland en evenmin
over die in een groter gebied. Toch wordt
in de particuliere sector nauwelijks min-
der gearchiveerd dan in de overheidssec
tor. Betekent dit dat men van mening is
dat je van de geschiedenis van een aan
palend vakgebied niets zou kunnen
leren?
Evenmin lees ik het in Archievenblad veel
over de archiefvorming in de zoge
naamde dynamische fase. Terwijl het
beheer en gebruik van historisch waarde
volle archieven toch onmogelijk zijn, als
je onvoldoende weet van hoe die ge
vormd en beheerd werden. Maakt het
feit dat de subsidiestromen op dit
moment gericht zijn op het behouden en
beschikbaar stellen van ons cultureel erf
goed blind voor de toekomst? Want wat
vandaag dynamisch archief is zal over
enige jaren, voor zover van waarde, his
torisch archief zijn.
DIVA wordt steeds vaker, en naar mijn
idee minstens ten dele terecht, verweten
dat er geen of te weinig belangstelling
bestaat voor (en al helemaal geen animo
tot financiële bijdragen aan) de DIV-
sector en dat bedrijfsarchieven en
bedrijfsarchivarissen hun nuttige functie
hebben vervuld in de oprichtingsfase van
DIVA, maar nu eigenlijk geen aandacht
meer behoeven. In een vereniging als de
NVBA hoor je dan ook steeds
vaker dat het schaarse beschik
bare geld beter naar een andere
overkoepelende organisatie
zou kunnen gaan, waarbij dan
nadrukkelijk in een u onge
twijfeld bekende richting
gedacht wordt.
Je hoeft geen historicus te zijn
om te weten dat groeperingen
die zich genegeerd of veron
achtzaamd voelen een ideaal
broeinest vormen voor moei-
lijkheden. Roepen om zelf
standigheid, zich afzetten
tegen, elders steun zoeken etc.
zijn daarvan de eerste symp
tomen. En die symptomen
worden steeds duidelijker
zichtbaar in dat kleine wereld
je dat draait om documentaire
informatievoorziening en ar
chiefwezen. Een wereldje op
zich; maar zou het zich kun
nen onttrekken aan uit de
geschiedenis bekende trends?
Als er één ding is dat de geschiedenis ons
kan leren, is het dat kortzichtigheid
zelden heeft geleid tot beklijvende veran
deringen. Daarom roep ik iedereen die
denkt enige invloed in ons vakgebied te
hebben op om 'meer over z'n schouder
en vooral ook meer over de schutting te
kijken'. Want op een of andere manier
hebben wij toch de toekomst in handen.
bab.schmitz@hccnet.nl
Tekening: Peter Vlot H
februari 2003
archievenblad
