FRACME KTEN
AGFA4#^
iLf\ urtLi i ann uiüi i i n i«_
AGFA
I I
EHHa we rk we e k
11- Q l—11" 11 (TI CO O T fl 11~ IT O OI
i 111—,i
Verwisselbare filmhouders voor microfiches of voor 16 mm en 35 mm rolfilm én een uitgebreide keuze aon
zoomlenzen zorgen voor de grote flexibiliteit von de Admis SR24 iT.
De selecteerbare interface controle van ofwel een printer ofwel een SCSI interface, somen met een loserprinter en de high-performonce
Agfo Image 32 software, bieden de ultieme veelzijdigheid.
Een heleboel automatische en gebruiksvriendelijke beeldfuncties
ondersteunen de operatoren in hun dagelijks werk.
Optioneel te verkrijgen met 256 grijswaarden.
De eenvoudige integratie van een analoge opslagmogelijkheid voor
microfilm in digitale DMS omgevingen, welke ondersteund wordt door de
buitengewone flexibiliteit van het Admis SR24 iT systeem,
draagt bij tot een efficiënte archiveringsoplossing.
t
ADMIS
het dagboek van:
ii
17
Agfa
Agfa SR30ÏT
Tel: +^P)70 413 12 92
Fax: +31 (0)70 413 15 9
il: nadia.'stubbers,ns1@be!
nail; katrien.vantuidenkv@belux.agfa.corn
B.V.
Vervolg van pagina 3
kans mythische (mis)vormen heeft aan
genomen. Maarten van Rijn van Justitie
heeft ons met zijn medewerkers indertijd
uitstekend voorgelicht over dit archief,
ook over de emoties van de klanten. Dat
heeft de opzet bepaald van de wijze waar
op wij omgaan met deze categorie men
sen. En nog steeds is hij een voortreffelij
ke vraagbaak en volgt hij de lotgevallen
van 'zijn' archief; zo'n bijzonder archief
blijft toch een beetje een kind van je. In
de studiezaal overhandig ik de dossiers,
houd een inleidend en uitleggend praatje
en zeg dat ze mij met vragen mogen las
tig vallen. Ik verwijs hen ook nog naar de
Stichting Herkenning, een belangenorga
nisatie waar we regelmatig contact mee
hebben en die deze getormenteerde men
sen goed opvangt.
Rond lunchtijd spoed ik mij naar het Bel-
air Hotel. Een oude makker uit mijn stu
dententijd heeft gevraagd of ik voor zijn
Rotaryclub een verhaal wil houden over
archieven en openbaarheid. Zo'n verzoek
kan ik niet weigeren, ook al heb ik niets
met dit soort verenigingen. Het blijken
aardige mensen met leuke vragen na
afloop van mijn betoog.
Donderdag. Op de kamer van secretares
se Diny van Maanen deel ik tevreden de
uitslag van mijn medische check-up mee.
Bloeddruk en ECG zijn net als de overige
onderdelen dik in orde. Als een jonge
god, zo vertaal ik de woorden van de
internist. Een collega die dit aanhoort,
merkt droog op dat ik bij de verkeerde
specialist ben geweest. Bij de psychiater
zou ik een heel andere uitslag hebben
gekregen, zo zet hij mij op mijn nummer.
Vergeleken met een aantal jaren geleden
wordt er gelukkig weer veel gelachen.
Verder wordt het in de studiezaal een
typische rommeldag waarbij je je aan het
eind afvraagt wat je nu eigenlijk hebt
gedaan, terwijl je toch de hele dag druk
bezig bent geweest. Niks loopt soepel,
kopieën van klanten zoek, stukken weg
of om onbegrijpelijke redenen niet aan te
vragen, vragen van klanten waar ik niet
zomaar een antwoord op heb maar waar
ook de tijd niet voor is om over na te
denken, collega's die je wat wilt vragen
maar die er niet zijn. Buiten regen. Een
depri-dag. Plotseling mailt mijn vrouw
dat ze voor een lang weekend supergoed-
kope vliegtickets naar Bordeaux kan
kopen. Doen of niet doen? Ik zie het
helemaal voor me: eerst naar de FNAC en
vervolgens op mijn verjaardag lekker
kakkineus oesters eten in Arcachon.
Doen!
Vrijdag. Francien mailt de allerlaatste tek
sten van het interne handboek Wi?f
Bescherming Persoonsgegevens waar we met
een aantal collega's de laatste maanden
aan hebben gewerkt. Wat mij betreft kan
het naar het MT. Sjoerd Faber, strafrecht
historicus, loopt langs. Wij houden bei
den in oktober een verhaal over het CABR
op een symposium in Brussel, georgani
seerd door het SOMA, het Belgische
NIOD. We stemmen in twintig minuten
de inhoud van onze referaten op elkaar af.
Met wat diplomatie heb ik als postillon
d'amour twee onderzoekers bij elkaar
gebracht die met spannend contempo
rain onderzoek bezig zijn en aanpalende
onderwerpen hebben. Ze zouden elkaar
kunnen helpen door gegevens uit te
wisselen, maar beiden zijn enigszins
benauwd dat de een er met de krenten
van de ander vandoor gaat. Een bekend
verschijnsel: de bescherming van het
eigen jachtterrein. De eerste kennisma
king op mijn kamer verloopt gelukkig
gladjes. Ik hoor van hen de meest fantas
tische vondsten. Hopelijk komt er op ter
mijn iets moois van. Op zo'n manier
kunnen werken is toch prachtig. Zei
Ribberink vroeger al niet eens tegen mij
dat ik hem vermakelijkheidsbelasting
schuldig was?
Sierk Plantinga is werkzaam bij het Nationaal Archief.
september 2002
archievenblad
