Er is een verandering ten goede merkbaar. Van de aandacht voor cultuurgeschiedenis pikt ook het archief een graantje mee Per gemeente werken zo'n twee a drie vrijwilligers echt mee en zijn van onschatbare waarde 4 Besloten werd een eigen, lichte gemeenschappelijke regeling in het leven te roepen, waarbij de archieven bij de verschillende gemeenten bleven berusten en niet in één centraal archiefgebouw zouden worden ondergebracht. In 1996 gingen vijf van de zes gemeenten akkoord met deze constructie. De zesde gemeente, De Ronde Venen, werd uiteindelijk door Noor Erkelens en de commissaris van de koningin, jonkheer mr P.A.C. Beelaerts van Blokland, over de streep getrokken. Op 1 oktober 1997 ging het Streekarchivariaat Vecht en Venen officieel van start. Politiek haalbaar Landelijk gezien is een streekarchivari aat al wat achterhaald. Men komt er steeds meer van terug. Waarom is toch hiervoor gekozen? Brouwer: "We hebben niet echt positief gekozen voor deze vorm. Het is door het overleg en de verrichte activiteiten in de regio als vanzelf een streekarchivariaat ge worden. Meer was politiek ook niet haalbaar. Voor de betrokken gemeen ten was het vooralsnog moeilijk te verteren als zij hun archieven de deur uit zouden moeten doen, wat het geval zou zijn geweest als men voor een samenwerkingsverband in de vorm van een streekarchief had gekozen. Vooral omdat ze de afgelopen jaren behoorlijk geïnvesteerd hebben in het wegwerken van achterstanden in bewerking van het oud-archief. Voor deze gemeenten, die tot voor kort nog nooit iets aan het beheer van oud-archief gedaan hadden, is deze lichte WGR-regeling al heel wat. In dit soort samenwerkingsver band is het archiefbeheer gemeen schappelijk, maar hebben de verschil lende gemeenten de bestuurlijke zorg voor hun eigen archief behouden." Dekkend net Brouwer: "Het dekkend' net is nu zo goed als rond, daar heeft de provinciaal inspecteur zich zeer sterk voor ingezet. Behalve in het zuid-westelijke deel, waar tot op heden een samenwerkings verband nog niet gelukt is. Je hebt de gemeentelijke archiefdienst Amers foort, waarbij de gemeentearchivaris tevens gemeentearchivaris is in Baarn, Bunschoten, Leusden, Soest en Woudenberg. En er zijn streekarchi- variaten voor Woerden en omgeving en voor Wijk bij Duurstede en omstreken". Terugkijkend stelt Brouwer dat Erkelens in de provincie Utrecht veel pionierswerk heeft verricht. In eerste instantie zette zij bewerkingsprojecten op om de achterstanden te lijf te gaan. Zo is Brouwer op tijdelijke basis vanaf eind jaren tachtig in Loenen, Maarssen en Maartensdijk begonnen. Vervolgens werd dit mede door het toedoen van de provinciaal archiefinspecteur omgezet in een structurele bezetting. Dit alles met in het achterhoofd op termijn in deze regio een streekarchief op te richten. Brouwer wil de gemeentebesturen voor deze gedachte winnen. "Het archief scoort over het algemeen politiek niet. Er hangt veel af van de personen die in het college van B&W en de gemeen teraad zitten. Er is een verandering ten goede merkbaar. Van de aandacht voor cultuurgeschiedenis pikt ook het archief een graantje mee. Deels is het een kwestie van opvoeden tot histo risch besef." Dat verklaart ook het succes van de streekarchivariaten van Woerden en Wijk bij Duurstede. Daar zijn de gemeentebesturen zich al wat langer bewust van de rol die het archief kan spelen als centrum voor cultuur-historisch onderzoek. Onderweg naar één centrale archiefdienst Brouwer wil voorzichtig proberen vanuit het huidige samenwerkingsver band van het streekarchivariaat naar een streekarchief toe te werken. Eén gebouw en één dienst is nu nog niet haalbaar, maar zal er wél moeten komen. Ze wil de verantwoordelijken er de komende jaren op wijzen dat het efficiënter en doelmatiger kan, zonder dat de gemeentebesturen het idee krijgen dat zij zich geheel uitleveren. Een dergelijk proces van het vormen van één archief kan slechts stapje voor stapje. "Ik zie het streekarchivariaat niet als eindstation, maar als een voorlopig resultaat, een eerste stap. Voor de archivaris is het immers handig om met zo min mogelijk verschillende besturen te maken te hebben. Ik wil dit illustreren met een voorstel dat het helaas niet heeft gehaald. De eerste keer dat de Archief commissie van het streekarchivariaat bijeen kwam, stelde ik voor één medewerker genealogie te benoemen die op alle locaties werkzaam zou moeten zijn. Dat is toen afgestemd. Men wilde het probleem niet geza menlijk oplossen. Met als gevolg dat ik nu zes colleges van B&W moet benaderen met een zelfde voorstel. Dat is natuurlijk omslachtig." Strategie en bundeling van belangen In haar komende beleidsnotitie zal Brouwer de personele en materiële kosten van één centraal archiefgebouw afzetten tegen de huidige kosten van verspreide locaties. Zo zou het inzicht kunnen groeien, dat één streekarchief dienst uiteindelijk een goedkopere optie is. En bovendien een optie deze regio. Die zullen waarschijnlijk vooralsnog geen gunstig uitgangspunt opleveren voor één streekarchief. Zo zijn er bijvoorbeeld plannen om de gemeente Maartensdijk in tweeën te delen: een deel bij Maarssen en een deel bij De Bilt. meente werken zo'n twee a drie vrijwilligers echt mee en zijn van onschatbare waarde. Het niveau van Niet alleen met deze bezoekers zijn de relaties hecht. De streekarchivaris bevindt zich ook dicht bij de archief vormers, in dit geval de gemeente ambtenaren, belangrijkste leveranciers van archiefmateriaal. Brouwer bemoeit zich dan ook met zaken als het maken van een dossierinventaris. Binnenkort is er een vergadering met alle hoofden waarbij de bezoekers veel meer gebaat zijn. Daarnaast wil Brouwer in de betrokken gemeenten een behoeften- peiling laten verrichten naar wat onderzoekers nu eigenlijk verwachten van het Streekarchivariaat Vecht en Venen. "Voor de bezoekers is een streekarchief met veel ruimere ope ningstijden dan de verschillende ar chief-bewaarplaatsen van een streek archivariaat gunstiger, maar dat zien ze nog niet in. Ze willen het liefst hun lokale archief zo dicht mogelijk bij huis hebben. Maar daar kunnen ze vaak slechts één dag per week terecht. Voor deze herfst heb ik een discussieavond gepland met de verschillende histo rische kringen om onder andere te horen hoe zij hierover denken." Niet alles laat zich plannen. Het is lastig om nu een toekomstscenario vast te leggen in verband met de op handen zijnde gemeentelijke herindelingen in Studiezaal Breukelen Foto Streekarchivariaat Vecht en Venen) kaars expertise. En veel leden van historische kringen zijn als vrijwilliger bij het archief betrokken. Per ge- hun regionale, historische kennis is hoog zodat zij vaak heel goed vragen van derden kunnen beantwoorden." Bondgenoten van de archivaris De historische kringen vormden de belangrijkste bondgenoten voor de lobby tot het oprichten van het Streek archivariaat Vecht en Venen. In dit gebied leiden deze kringen een zeer bloeiend bestaan. Zij hebben druk uitgeoefend om de archieven voor de eigen gemeente te laten bewerken en behouden. "In Abcoude, Breukelen, Maarssen en De Ronde Venen waren al zeer actieve historische verenigingen toen ik hier kwam. In Maartensdijk en Loenen zijn ze rond die tijd van de grond gekomen. We werken nauw samen en verwijzen dikwijls naar el- ryé /srr/y /ftcsr/yJ.M/r Eén van de vele buitenplaatsen langs de Vecht (fotoUtrechts Archief 102/8 OKTOBER 1998

Periodiekviewer Koninklijke Vereniging van Archivarissen

Archievenblad | 1998 | | pagina 3